Lezersrecensie
Mooi tweede deel!
Mijn mening:
In het begin had ik wat moeite om terug in het verhaal te komen, ik denk voornamelijk omdat het al vrij lang geleden was dat ik het eerste deel had gelezen. Daardoor was ik bepaalde connecties tussen personages kwijt en duurde het even voordat ik alles weer doorhad. Maar daarna zat ik ook echt lekker in het verhaal. Ik wilde blijven doorlezen, vooral om te zien of Phaun zich niet nog erger in de problemen zou werken, maar ook om haar emotionele gevecht met zichzelf te volgen. Ik vind dat die mentale strijd die Phaun voert heel mooi is weergegeven. Hij ligt niet per se op de voorgrond, maar dat is in dit geval ook niet nodig.
Verder vond ik het boek soms een klein beetje traag worden, waarschijnlijk voornamelijk omdat het volledige boek zich op dezelfde locatie afspeelt en ik wel weer toe was om iets nieuws te zien. Maar aan de andere kant vind ik het ook zeer knap van de auteur om een heel boek in dit kasteel te schrijven en het toch nog boeiend te houden voor de lezer. Het laat echt zien dat er ook op één enkele locatie veel kan gebeuren. Zeker als je op de plek zit waar je vijand diens plannen uitstippelt.
De schrijfstijl is heel toegankelijk en makkelijk te volgen, hierdoor is het ook als beginnende fantasy lezer goed te volgen. De auteur heeft het neerzetten van dit verhaal goed onder de knie en weet precies waar die naartoe wil. Dat valt zeker te zien aan de verhaallijn. In het boek zitten namelijk een aantal onverwachte wendingen en dat houd zeker het boek de hele tijd spannend. Al wordt dat soms natuurlijk wel afgewisseld met een rustige scène tussendoor, waarin je als lezer ook even alles kan verwerken. Het boek is een ontzettend goede opbouw naar het laatste deel in het verhaal van Phaun en ik kon dan ook niet wachten om door te lezen in het derde deel. Ik wilde weten wat er zou gebeuren na dit einde.
{Lees mijn volledige recensie op mijn blog: https://www.raelynlayn.nl/reviews-recensies/recensies/1110485_als-het-duister-roept}
In het begin had ik wat moeite om terug in het verhaal te komen, ik denk voornamelijk omdat het al vrij lang geleden was dat ik het eerste deel had gelezen. Daardoor was ik bepaalde connecties tussen personages kwijt en duurde het even voordat ik alles weer doorhad. Maar daarna zat ik ook echt lekker in het verhaal. Ik wilde blijven doorlezen, vooral om te zien of Phaun zich niet nog erger in de problemen zou werken, maar ook om haar emotionele gevecht met zichzelf te volgen. Ik vind dat die mentale strijd die Phaun voert heel mooi is weergegeven. Hij ligt niet per se op de voorgrond, maar dat is in dit geval ook niet nodig.
Verder vond ik het boek soms een klein beetje traag worden, waarschijnlijk voornamelijk omdat het volledige boek zich op dezelfde locatie afspeelt en ik wel weer toe was om iets nieuws te zien. Maar aan de andere kant vind ik het ook zeer knap van de auteur om een heel boek in dit kasteel te schrijven en het toch nog boeiend te houden voor de lezer. Het laat echt zien dat er ook op één enkele locatie veel kan gebeuren. Zeker als je op de plek zit waar je vijand diens plannen uitstippelt.
De schrijfstijl is heel toegankelijk en makkelijk te volgen, hierdoor is het ook als beginnende fantasy lezer goed te volgen. De auteur heeft het neerzetten van dit verhaal goed onder de knie en weet precies waar die naartoe wil. Dat valt zeker te zien aan de verhaallijn. In het boek zitten namelijk een aantal onverwachte wendingen en dat houd zeker het boek de hele tijd spannend. Al wordt dat soms natuurlijk wel afgewisseld met een rustige scène tussendoor, waarin je als lezer ook even alles kan verwerken. Het boek is een ontzettend goede opbouw naar het laatste deel in het verhaal van Phaun en ik kon dan ook niet wachten om door te lezen in het derde deel. Ik wilde weten wat er zou gebeuren na dit einde.
{Lees mijn volledige recensie op mijn blog: https://www.raelynlayn.nl/reviews-recensies/recensies/1110485_als-het-duister-roept}
1
Reageer op deze recensie