De titel is mooi gekozen voor een roman

De titel is mooi gekozen voor een roman. Als lezer verwacht je gelijk dat het boek gaat over Chris of is opgedragen aan Chris. Aan de cover had meer aandacht besteed kunnen worden. Grotendeels van de cover is zwart en de afbeelding van twee meisjes erbij oogt wat verdrietig. In de boekenwinkel zou dit boek op basis van de cover niet mijn aandacht trekken. Dit is erg jammer en had zekers anders gekund. Denk aan hier bijvoorbeeld bij aan meer kleur.

Er is een duidelijke opbouw van het boek. Het verhaal begint in de jonge jaren van Sasja en Christina. Gedurende het verhaal gebeurt er van alles. Het boek eindigt dertig jaar later wanneer Sasja en Christina weer herenigd zijn. Het verhaal bestaat uit een soort van twee delen. Het deel dat Sasja en Christina jongeren zijn en het deel dat zij boven de vijftig zijn. Deze stukken worden afgewisseld. Leuk om te lezen, want je krijgt daardoor meer inzicht in de aard van de vriendschap. In het verhaal vindt een soort driehoeksverhouding plaats. Christina en Sasja hebben een bijzondere vriendschap en David speelt daar ook een rol in. Een element wat dit boek anders maakt dan andere romans. Broer en zus hebben namelijk een soort verhouding met elkaar, maar ook met een gemeenschappelijke vriendin. Dit vraagt om problemen. Zo ook duidelijk te merken in dit boek. Hiermee is het verhaal realistisch, want dit zou zo in het hedendaagse leven plaats kunnen vinden.
Gedurende het verhaal gebeurt er veel. Je komt veel over de personages te weten. Niet alleen in de vriendschap, maar ook in de thuissituaties. Sasja heeft het idee er alleen voor te staan en zoekt daarom veiligheid bij haar vriendin Christina. Niet gek dat de twee dus een hechte vriendschap opbouwen. Je wordt als lezer meegenomen in deze vriendschap doordat er gebruik is gemaakt van details. Als lezer heb je hierdoor het idee ook een vriendin te zijn. Dit is sterk beschreven door de schrijfster.

De hoofstukken van het boek zijn niet te lang. Dit leest prettig. Het taalgebruik is ietwat te modern voor de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Het is net taalgebruik wat wel goed past bij de huidige tijd. Gezien dit verhaal zich afspeelt in een tijd voor de twintigste eeuw, past dat dan weer niet helemaal. Het boek bevat geen spelfouten, dus dat is fijn. Er is gebruik gemaakt van niet te veel personages. De rode draad blijft hierdoor goed te volgen gedurende het verhaal. Het boek is niet onnodig lang. Iedere pagina is het waard om gelezen te worden en van belang in het boek. De schrijfster had duidelijk een plan en een idee voor het schrijven van dit boek.

In het boek zijn er verschillende thema's die naar voren komen. Het hoofdthema is toch wel vriendschap. Daar draait het voornamelijk om gedurende dit boek. Daarna spelen de thema's liefde, verliefd, trouw, verlies en afscheid ook een rol in het boek en komen op verschillende momenten terug in het verhaal.
Het mooiste aan het boek, vind ik de les die indirect naar voren komt. In vriendschappen gebeuren niet altijd leuke dingen. Het gaat erom wat je ermee doet. Sasja waagt na dertig jaar toch een poging weer met Christina in contact te komen. Hoe moeilijk dit ook is, zet ze toch door. Dan komt aan het einde van het boek de kracht van een vriendschap naar voren. Een mooie les en een prachtig eind van deze roman.