Lezersrecensie
Alleen thuis
De voorkant laat ons twee personen zien en gaandeweg het verhaal kan ik me erin vinden dat de meid Juna is en de jongen Lennon. Beide staan ze een beetje in hun eigen wereld en dat gevoel krijg ik gaandeweg het verhaal steeds meer.
Juna leeft voor haar broertje. Als alles voor hem maar goed is, als hij maar gelukkig is. Zij is zijn rots. Maar wanneer het bij het het gezin waar Juna en haar broertje Syl geplaatst zijn toch mis gaat met Syl, gaat hij naar een andere groep. Dit tot groot verdriet en met boosheid van Juna. De emoties die Juna voelt weet de auteur goed neer te zetten. Ik kon me heel goed inleven door de woorden die me gegeven werden.
Lennon vindt het maar niks. Zijn ouders bedenken dat ze een opvang zullen worden voor probleemjongeren. Er komen vier jongeren met ieder hun eigen rugzak bij het gezin wonen. Ineens komen er ook huisdieren, want dat lijkt er allemaal bij te horen. De dwarsheid van Lennon zijn gedachtes maken dat ik me heel goed kon vinden in wat hij er nu precies van vond. Ook hierin vind ik weer dat de auteur het treffend weet te brengen.
Gaandeweg het verhaal, vertelt vanuit de perspectieven van Juna en Lennon leren we beide hoofdpersonages goed kennen. Her en der krijgen we ook wat informatie van de andere personages en hun struggles, maar vooralsnog ligt de nadruk op Juna en Lennon. Hun groei, emoties en gevoelens komen aan bod. Waar ze tegenaan lopen en waar ze hulp bij nodig hebben.
Tussen de passages van Juna en Lennon krijgen we ook brieven te lezen van de andere āprobleemkinderenĀ“ die in huis wonen. Hierdoor krijg je een beetje een zicht op wat hun overkomen is en hoe ze dit gevormd heeft.
Je merkt tijdens het lezen heel goed dat Carlie weet waar ze over schrijft, dat er met zorg informatie gewonnen is bij instanties en mensen. Het voelt echt en niet gemaakt. En dat is zeker een reden waarom het boek zo vlot leest. Maar ook de fijne schrijfstijl weet mij iedere keer weer te raken. Zware gebeurtenissen krijgen een soort laagje waardoor het anders binnenkomt. En dat vind ik echt een magisch iets. Zoals je kunt lezen is dit boek me enorm goed bevallen. En ik kijk uit naar weer een nieuw werk.
Juna leeft voor haar broertje. Als alles voor hem maar goed is, als hij maar gelukkig is. Zij is zijn rots. Maar wanneer het bij het het gezin waar Juna en haar broertje Syl geplaatst zijn toch mis gaat met Syl, gaat hij naar een andere groep. Dit tot groot verdriet en met boosheid van Juna. De emoties die Juna voelt weet de auteur goed neer te zetten. Ik kon me heel goed inleven door de woorden die me gegeven werden.
Lennon vindt het maar niks. Zijn ouders bedenken dat ze een opvang zullen worden voor probleemjongeren. Er komen vier jongeren met ieder hun eigen rugzak bij het gezin wonen. Ineens komen er ook huisdieren, want dat lijkt er allemaal bij te horen. De dwarsheid van Lennon zijn gedachtes maken dat ik me heel goed kon vinden in wat hij er nu precies van vond. Ook hierin vind ik weer dat de auteur het treffend weet te brengen.
Gaandeweg het verhaal, vertelt vanuit de perspectieven van Juna en Lennon leren we beide hoofdpersonages goed kennen. Her en der krijgen we ook wat informatie van de andere personages en hun struggles, maar vooralsnog ligt de nadruk op Juna en Lennon. Hun groei, emoties en gevoelens komen aan bod. Waar ze tegenaan lopen en waar ze hulp bij nodig hebben.
Tussen de passages van Juna en Lennon krijgen we ook brieven te lezen van de andere āprobleemkinderenĀ“ die in huis wonen. Hierdoor krijg je een beetje een zicht op wat hun overkomen is en hoe ze dit gevormd heeft.
Je merkt tijdens het lezen heel goed dat Carlie weet waar ze over schrijft, dat er met zorg informatie gewonnen is bij instanties en mensen. Het voelt echt en niet gemaakt. En dat is zeker een reden waarom het boek zo vlot leest. Maar ook de fijne schrijfstijl weet mij iedere keer weer te raken. Zware gebeurtenissen krijgen een soort laagje waardoor het anders binnenkomt. En dat vind ik echt een magisch iets. Zoals je kunt lezen is dit boek me enorm goed bevallen. En ik kijk uit naar weer een nieuw werk.
1
Reageer op deze recensie