Lezersrecensie
Help me
Roosmarijn is advocaat voor psychiatrische patiënten. Zij zorgt ervoor dat deze ook gezien worden en gehoord worden. Wanneer ze op een dag gaat tanken verandert haar leven. Ze krijgt van een bang, jong meisje een papiertje met HELP ME erop in de handen. En vanaf hier gaat de rollercoaster beginnen.
Roosmarijn voelt zich een pion. Ze weet niet goed meer wat nu waarheid is en wat niet. Want alles waarvan zij denkt dat waarheid is vervaagd voor haar ogen. Ze begint te twijfelen aan zichzelf. Ik leefde zo met haar mee dat ik ook dit gevoel had. Ik lees toch net wat er op dat papier stond en nu is het ineens weg.
Wat mij weer opvalt is de Ruijters een fijne schrijfstijl heeft. Zij weet me direct mee te nemen in het verhaal. Ik voel continu een soort van spanning waardoor ik het verhaal wil uitlezen. Ik wil weten hoe dit in elkaar steekt. Is Roosmarijn echt door aan het draaien? Of wordt er een ziek spelletje met haar gespeeld? Daarbij weet de auteur de personages in het verhaal goed neer te zetten. Alsof ze zo uit het boek kunnen stappen.
Door te wisselen van het nu naar het verleden waarin Roosmarijn patiënt Patricia bijstond blijft de spanning hoog. Hierdoor krijg je een beter beeld van Roosmarijn, je ziet het hele persoontje. Roosmarijn staat lijnrecht tegenover haar zakenpartner/man en dat maakt dat de gemoederen beginnen te rommelen. Al met al kan ik alleen maar zeggen dat Ruijters me met ieder hoofdstuk nieuwsgieriger maakte en ik door wilde lezen om erachter te komen hoe het nu daadwerkelijk zat.
Roosmarijn voelt zich een pion. Ze weet niet goed meer wat nu waarheid is en wat niet. Want alles waarvan zij denkt dat waarheid is vervaagd voor haar ogen. Ze begint te twijfelen aan zichzelf. Ik leefde zo met haar mee dat ik ook dit gevoel had. Ik lees toch net wat er op dat papier stond en nu is het ineens weg.
Wat mij weer opvalt is de Ruijters een fijne schrijfstijl heeft. Zij weet me direct mee te nemen in het verhaal. Ik voel continu een soort van spanning waardoor ik het verhaal wil uitlezen. Ik wil weten hoe dit in elkaar steekt. Is Roosmarijn echt door aan het draaien? Of wordt er een ziek spelletje met haar gespeeld? Daarbij weet de auteur de personages in het verhaal goed neer te zetten. Alsof ze zo uit het boek kunnen stappen.
Door te wisselen van het nu naar het verleden waarin Roosmarijn patiënt Patricia bijstond blijft de spanning hoog. Hierdoor krijg je een beter beeld van Roosmarijn, je ziet het hele persoontje. Roosmarijn staat lijnrecht tegenover haar zakenpartner/man en dat maakt dat de gemoederen beginnen te rommelen. Al met al kan ik alleen maar zeggen dat Ruijters me met ieder hoofdstuk nieuwsgieriger maakte en ik door wilde lezen om erachter te komen hoe het nu daadwerkelijk zat.
1
Reageer op deze recensie