Reason to believe

Knox en Harper hebben altijd een bepaalde chemie gehad. In dit viel iedereen in hun kleine gemeenschap op. Ook Ryker de broer van Harper. Hij zette Harper op de lijst die de vrienden onderling opstelde. Wat dus als gevolg had dat Knox niks met zijn gevoel voor haar mocht doen.

Wanneer Harper, jaren later, twee kinderen opvangt omdat hun moeder overlijdt. Komen Knox en Harper weer met elkaar in aanraking. En bam, wederom is de aantrekkingskracht er en die spat voor ons als lezer dan ook van de bladzijdes af.

Echter houdt Knox zijn afstand, wat dan bij Harper weer zorgt voor frustratie. Heerlijk deze verhaallijn. En door de schrijfstijl van Yarros wordt je meegetrokken in het verhaal.

We lezen dit verhaal vanuit twee perspectieven, Harper en Knox. Je krijgt een kijkje in haar wereld en in die van hem. Ook lees je goed wat ze voor de ander voelen en weet Yarros iedere emotie goed te omschrijven. Dit maakt dat het boek je omarmt met zijn woorden. Het is een warme deken die om je heen geslagen wordt. De rollercoaster die ze mee maken doordat ze voor twee kleine jongetjes zorgen wordt je gebracht met heel veel liefde. Door dit zorgen komen ze beide ook iets dichter bij hun eigen ik en dat maakt dat een boek van deze auteur iedere keer weer de goede snaar weet te raken.