Het blauwe uur

Het Tate Modern in Londen organiseert een tentoonstelling over 'Beeldhouwwerken en natuur', met een werk van de bekende kunstenares Vanessa Chapman. Kort na de opening ontvangt het museum een verontrustend bericht van een forensisch antropoloog: het kunstwerk bevat mogelijk een menselijk bot. Dit roept herinneringen op aan de mysterieuze verdwijning van Vanessa’s ontrouwe echtgenoot twintig jaar geleden. Kunstkenner James Becker reist naar een afgelegen Schots eiland, waar Vanessa’s nalatenschap wordt beheerd, om de waarheid te achterhalen. Het eiland is alleen bereikbaar bij eb, en wie gaat, kan er zes uur lang niet weg. Is de waarheid daar verborgen?

Alle vorige boeken van Hawkins heb ik ook gelezen, en bevielen mij stuk voor stuk wel goed. Ook dit boek heb ik weer met plezier gelezen, al had ik het idee dat er iets minder spanning in zat dan normaal. Voor mij was dat geen probleem, maar ik kan me voorstellen dat mensen dit niet verwachten als ze al eerder werk van Hawkins hebben gelezen. Het boek bevat weinig personages, maar de personages die aan bod komen zijn erg goed uitgewerkt naar mijn mening.

Het boek bevat verschillende plotwendingen, maar de meeste hiervan waren redelijk goed te voorspellen naarmate het boek vorderde. Ik vond wel dat het midden van het boek maar een beetje voortkabbelde, terwijl het begin en het einde erg vlot lazen. Dat stuk had dan ook misschien iets meer uitgedund mogen worden.

Al met al was het een prima boek om te lezen, maar ik had er iets meer van verwacht na de vorige boeken die ik van haar heb gelezen. Ben je op zoek naar een thriller waarbij de ledematen en het bloed je om de oren vliegen, dan is dit niet het juiste boek voor je. Als je op zoek bent naar een thriller met veel onderlinge spanning en mysterie, dan raad ik dit boek zeker aan. ‘Het blauwe uur’ krijgt van mij 3.5e ster.

Ik las dit boek voor de World of Thrillers boekenclub. World of Thrillers, bedankt voor dit recensie-exemplaar!