Het vliegtuig, de drugsbaron en de sheriff

Solomon Creed weet niet meer van welke parochie hij is, wanneer hij een vliegtuigramp overleeft. Bebloed en licht gekwetst vlucht hij de woestijn in van Arizona, op weg naar Redemption, stadje van niemendal, ooit gesticht door een bekeerde boef.

Dat verongelukte vliegtuig is het brandpunt van het verhaal, want het zorgt voor een draaikolk van problemen. De resterende kerosine in het vliegtuig begint een grote brand, die Redemption dreigt weg te vagen. In het vliegtuig zat bovendien een belangrijke passagier, Ramon Alvarado, de zoon van een Mexicaanse drugsbaron.

Hoewel Creed zelfs zijn naam is vergeten, beschikt hij wel over een prima overlevingsinstinct. Het komt uit dat hij meer dan gemiddeld kennis bezit van militaire en medische zaken. Het enige dat hij wél weet is dat hij is gekomen om James Coronado te redden, want dat staat in zijn exemplaar van de Bijbel, die hij bij zich draagt. Pech voor hem, want het lichaam van Coronado wordt toevertrouwd aan de aarde, juist op het moment van de crash. Het hele dorp is aanwezig op die begrafenis, maar stormt direct naar huis als men beseft wat er boven het hoofd hangt. Alleen Holly, de weduwe van Coronado, delft verbeten en eigenhandig het graf.

Mulcahy, je zou hem een huurmoordenaar met een geweten kunnen noemen, domineert de tweede verhaallijn. Mulcahy ontvangt orders van Papa Tio, de Mexicaanse drugsbaron in kwestie. Hij moet uitzoeken wat er met de zoon is gebeurd. Tussendoor lees je de biografie van Jack ‘King’ Cassidy, stichter van Redemption, overleden in 1927, terwijl het verhaal zich afspeelt in de moderne tijd. Cassidy kreeg een Bijbel en een visioen, niet duidelijk in welke volgorde. Op de plek van het visioen zal hij een kerk bouwen, waarrond het dorpje zich zou ontwikkelen.

Mulcahy en Creed werken zich door het verhaal naar elkaar toe. Mulcahy’s vader wordt bewaakt door de mannen van Papa Tio, als verzekering dat hij een spoor van verderf zal trekken van Mexico tot Redemption. Creed van zijn kant probeert zich loyaal te kwijten aan zijn onbestemde roeping om Coronado te redden, de man die door zijn weduwe werd begraven. Eerste stap is natuurlijk kennis te maken met Holly, wat wordt bemoeilijkt door Cassidy, erfgenaam en sheriff van Redemption, want die heeft daar zo zijn corrupte redenen voor.  

De blokken zijn dus duidelijk: Holly en Creed zijn de goeden van het verhaal, Cassidy en de zijnen zijn de stadhouders die gemene zaken doen met gangster Papa Tio. Na de dood van zijn zoon komt hij uit zijn versterkte schuilplaats, op weg naar Redemption, om een aantal rekeningen te vereffenen. Het principe van de tikkende tijdbom werkt dus prima, de schrik zit er diep in. Het vliegtuig gebruiken als aanleiding, drukmiddel en alibi tegelijk is goed gevonden.

Wat ook opvalt aan het boek is het perfecte, literaire taalgebruik van Simon Toyne. Als Creed kwaad wordt is dat bijvoorbeeld een lekker warm gevoel dat Creed zowel verontrust als geruststelt omdat hij de geur van dood herkent. De ene na de andere fijne boef wordt door de auteur, Simon Toyne, met enkele details geschilderd. Geweten en hersens zijn belangrijk in dit boek. Wie te veel heeft van het ene maar te weinig van het andere, haalt het einde van het boek niet.

De personages in De Zoeker boeien je doorlopend, maar het verhaal laat je soms in de steek. Niet door hiaten, maar door een verandering van register. Dat zit weliswaar vervat in de vaagheid van Solomon Creed, maar net door deze twist verliest het boek de geloofwaardigheid die het de hele tijd heeft opgebouwd.