Procureur Hannelore Martens is gelukkig getrouwd met adjunct-commissaris Pieter Van In. Het koppel heeft nu drie kinderen en gaat nog regelmatig over tot vermenging van bestuurlijke belangen in het echtelijke bed. In Eiland komt er echter een kink in de (het) kabel(lende bestaan). De kink is de nieuwe onderzoeksrechter Nico Verbiest, die Hannelore wel ziet zitten. Met gladde maniertjes doet hij er alles aan om haar te veroveren. De zichtbare twijfels van Hannelore moedigen Nico alleen maar aan. Ze beantwoordt zijn avances, stemt in met geheime afspraakjes in duistere cafés, zogezegd in het belang van de zaak. Ze drinkt meer dan goed voor haar is en is stomverbaasd wanneer ze wordt geconfronteerd met een foto van haar in ondergoed in een hotelkamer. Waarna de heer onderzoeksrechter een versnelling hoger schakelt en ronduit overgaat tot morele chantage: neuken of de schande. Wat gaat Van In wel zeggen?
Doch de brave Pieter wandelt weer met zijn hoofd in de wolken. Zijn partner Guido Versavel is natuurlijk een stuk wereldwijzer en roept Hannelore tot de orde. Zij neemt hem in vertrouwen en Guido zal er alles aan doen om de relatie te redden. Eind goed, al goed.
O ja, er worden natuurlijk wat moorden gepleegd en zo, zoals in elke Aspe, maar wanneer je halverwege door hebt hoe de vork in de steel zit, rest alleen nog maar het plezier van het turven van de Duvels en sigaretten die Van In consumeert, in een waarschijnlijk trefzekere poging zichzelf zo vlug mogelijk een hartinfarct te bezorgen. Zodra Pieter Aspe het licht uit doet. Als ik Hannelore was: nog even geduld.