Altijd een genoegen om een Jeffery Deaver te lezen. Idolaat werd dan ook met een glimlach begroet. De plot draait rond Kayleigh Towne, een jonge, schone en beroemde singer-songwriter uit de States, dochter van een countrylegende, die zich te pas en te onpas blijft bemoeien met haar management. Kayleigh is te vriendelijk om er wat aan te doen.
Dan komt Edwin Sharp op de proppen. Naar eigen zeggen haar grootste fan, die meteen zijn encyclopedische kennis bewijst. Hij dringt door tot Kayleigh, zogezegd omdat ze zijn onafgebroken stroom brieven niet beantwoordt. Hij weet haar intiemste details, doet tekstsuggesties en beeldt zich een denkbeeldige relatie in. Kortom, a pain in the ass.
Kinesisch expert Kathryn Dance stapt in de plot, als vriendin van Kayleigh, net op het moment dat er een dode valt. In de buurt van het lijk van de geluidsman, ligt een refrein uit een lied van Kayleigh. De plaatselijke politie neemt de honneurs waar en wijst Kathryn de deur. Maar een tweede ongeluk, een tweede refrein, wijzigt de hele situatie.
Het is knap hoe Deaver de teksten (zeer goed teksten, overigens) mengt met de verwikkelingen. De teksten zijn tegelijk ondoorgrondelijk en duidelijk genoeg om verwarring te scheppen. De personages zijn prima in orde en je voelt je zo thuis in dat stoffige deel van de States. Wie echter enkele romans van Deaver uit heeft, weet dat het niet bij één plotwending blijft, en hoewel die allemaal goed zitten qua argumentatie en geloofwaardigheid, word je er soms toch tureluurs van. Toch een flinke aanrader