GODDELIJKE SPANNING, MOORDEND RITME

Ik ben God is het bloedstollende verhaal van korporaal Wendell Johnson die als oorlogsveteraan zwaar verminkt terugkeert uit Vietnam. Hij werd door de Vietcong gevangen genomen en als lokaas gebruikt voor het napalmbombardement van zijn eigen regiment. Johnson overleefde het, mits gruwelijke brandwonden over heel zijn lichaam. In hem groeit de vaste overtuiging dat zijn land moet boeten voor het onrecht dat hem werd aangedaan.
Jaren later wordt rechercheur Vivien Light geconfronteerd met het resultaat van zijn wraakoefening. In New York komen her en der gebouwen plots tot ontploffing waarbij tientallen doden vallen. Vivien Leigh staat onder druk om dit mysterie op te lossen. Een ongrijpbare seriemoordenaar die aan massamoord doet is iets dat haar superieuren behoorlijk zenuwachtig maakt. Als sidekick krijgt ze het gezelschap van Russel Wade, een verlopen journalist, omdat zijn steenrijke vader hem verstoot. In deze zaak zijn Vivien en Russel echter op elkaar aangewezen terwijl de tijd ongenadig verder tikt. Koortsachtig proberen ze de achtergrond van Wendell Johnson te begrijpen. Ze sporen zijn familieleden op en Russel onderneemt zelfs een heldhaftige poging om zijn vader voor zich te winnen. Uiteindelijk blijkt dat de juiste keuze om de doorbraak te forceren.
Een tweede verhaallijn gaat over het opvangcentrum voor drugbekeerden, geleid door priester Mc Kean. De connectie met Vivien Light komt er via een nichtje dat er woont. Mc Kean brengt de bal aan het rollen doordat hij in het belang van het onderzoek zijn biechtgeheim schendt. De moordenaar zat bij hem in de biechtstoel, waar hij zijn ijzingwekkend motief uitsprak: “Ik ben God.”
Giorgio Faletti heeft een boek geschreven met veel vaart, dat razend snel naar zijn ontknoping dendert. Maar net zoals een actuele actiefilm uit Hollywood heb je bij zoveel actie vaak geen tijd om goed na te denken. Bijgevolg neem je zonder veel scrupules de redenering over van het speurdersduo. Niet beseffend dat je net zoals zij om de tuin wordt geleid. Bij het ultieme einde, dat ik natuurlijk niet zal onthullen, komen daardoor plots tal van vraagtekens opduiken, waarbij je - retrospectief - de hele plot in vraag zult stellen. Het plezier van het lezen is er echter niet minder om.