Strak gecomponeerd dwalend in verhalen

Door een gebeurtenis werd deze mozaïekroman nog een keer gelezen. Met nog meer aandacht en plezier. Het is genieten van taal, mooi proza dat vanzelf leest als een knap gecomponeerd muziekstuk. In ieder verhaal lees je plots die ene zin welke als een schakel vasthaakt in het net van gebeurtenissen rondom dat ene verhaal met een memorystick. Of lees je ontdekkend terug hoe het personage zich zou kunnen verhouden tot de verteller.

Ieder verhaal heeft een open einde waardoor ruimte voor eigen gedachten, een mening, een gevoel mogelijk is. Want hoever ga je met betrekking tot beschikbaar stellen van hersenen aan de wetenschap? Is een brein uploaden naar een Ihead irreëel of reëel? Kunstmatige intelligentie? Wat is de ethische grens? En wat als het brein niet meer in functie is?

De hoofdpersonen uit het openings- en slotverhaal, Willem de schrijver, Juliette zijn assistente en Femke zijn tweede vrouw kun je tegenkomen in de tussenverhalen al dan niet met eenzelfde naam. In deze verhalen lees je over uiteenlopende onderwerpen die zich verhouden tot relaties in brede zin. Soms is er een herkenning in gebeurtenissen, niet vreemd als het over een zus, een broer, de komst van kinderen of een jongere vriendin gaat. Verhalen uit het leven. Of toekomstige realiteit waarin je voorleest aan een experiment.

In één verhaal zit je te wachten op een gebeurtenis waarmee de reden van de rechtszaak kan worden verklaard. De rechtszaak waarmee het boek begint waardoor Juliette niet meer de ingesproken tekst van de blinde schrijver kan overnemen. Wil de hoofdpersoon uit dit tussenverhaal koste wat kost de publicatie van Willems laatste boek tegenhouden? Kan Juliette een eigen draai geven aan de roman? Het bemachtigen van die ene memorystick betekent wel of geen publicatie van het boek dat postuum zou kunnen verschijnen.
‘Zonder zijn oogziekte zou ze hem nooit ontmoet hebben. Hij heeft haar tijdens die acht jaar dat ze zijn assistent is geweest nooit werkelijk gezien. (..) Zijn late succes was voor velen verklaarbaar. Zelf schreef hij het toe aan zijn blindheid, waardoor de afleiding verdween en hij beter kon kijken.’

‘De gebeurtenis’ laat de lezer aan de slag gaan met voorvallen, gedachtespinsels, ethische kwesties en meer zodat kan worden begrepen door gegeven haakjes en lezen tussen de regels wat de schrijver (welke?) de lezer duidelijk wil maken over die ene gebeurtenis. Eén of dé gebeurtenis die een leven plots, subtiel of stilaan een andere wending laat nemen. Als het leven zelf met alle emoties.
Een ingenieuze Terrin die weer verrast in eigenheid en zalig werkend en beeldend lezen. Wat is fictie, wat is non-fictie? Genietend dwalen in verhalen tot het laatste strak gecomponeerde slotakkoord van deze compositiegebeurtenis.