Lezersrecensie
Vol pure emoties
♡ Achter hoge bergen ♡
Er staat een inmiddels een aardig lijstje met boeken van @emmaanna op mijn TBR. Steeds kwam het er niet van om eraan te beginnen. Nieuwe boeken drongen voor, en ga zo maar door.
Nu kwam het er eindelijk van en heb ik geluisterd naar Achter hoge bergen.
Ik werd meteen getrakteerd door de fijne voorleesstijl van @susanmuskee. Ook @ludovanderwinkel heeft me laten genieten van dit verhaal.
Achter hoge bergen is een verhaal dat vanuit twee perspectieven verteld wordt.
Beth en Jeremy komen beide aan het woord en op die manier worden ze beide ontzettend goed omschreven. De beide personages komen bij je binnen en gedurende het verhaal komen er steeds weer nieuwe punten over ze naar voren.
Emma Anna heeft naast de personages ook de omgeving geweldig omschreven. Zelfs als je geen wintermens bent, krijg je zin om de omgeving van Mistlake te gaan ontdekken.
Wat een prachtige, beeldende schrijfstijl.
Respect voor de auteur die een verhaal weet te schrijven met thema's als verlies, huiselijk geweld, vertrouwen, tienermoeders, epilepsie en liefde. Ze weet er met deze zware thema's toch een verhaal neer te zetten dat je blijft boeien. Het zit vol emoties die je meteen aan het verhaal binden en wordt nergens te zwaar waardoor je het weg zou willen legger, sterker nog , hoe verder je komt hoe meer je wilt blijven lezen. Het enige wat ik jammer vond, is dat het verhaal langzaam op gang komt. Alles wordt zo uitgebreid uitgelicht dat het soms iets sneller had gemogen.
Grote complimenten voor Emma Anna.
Er staat een inmiddels een aardig lijstje met boeken van @emmaanna op mijn TBR. Steeds kwam het er niet van om eraan te beginnen. Nieuwe boeken drongen voor, en ga zo maar door.
Nu kwam het er eindelijk van en heb ik geluisterd naar Achter hoge bergen.
Ik werd meteen getrakteerd door de fijne voorleesstijl van @susanmuskee. Ook @ludovanderwinkel heeft me laten genieten van dit verhaal.
Achter hoge bergen is een verhaal dat vanuit twee perspectieven verteld wordt.
Beth en Jeremy komen beide aan het woord en op die manier worden ze beide ontzettend goed omschreven. De beide personages komen bij je binnen en gedurende het verhaal komen er steeds weer nieuwe punten over ze naar voren.
Emma Anna heeft naast de personages ook de omgeving geweldig omschreven. Zelfs als je geen wintermens bent, krijg je zin om de omgeving van Mistlake te gaan ontdekken.
Wat een prachtige, beeldende schrijfstijl.
Respect voor de auteur die een verhaal weet te schrijven met thema's als verlies, huiselijk geweld, vertrouwen, tienermoeders, epilepsie en liefde. Ze weet er met deze zware thema's toch een verhaal neer te zetten dat je blijft boeien. Het zit vol emoties die je meteen aan het verhaal binden en wordt nergens te zwaar waardoor je het weg zou willen legger, sterker nog , hoe verder je komt hoe meer je wilt blijven lezen. Het enige wat ik jammer vond, is dat het verhaal langzaam op gang komt. Alles wordt zo uitgebreid uitgelicht dat het soms iets sneller had gemogen.
Grote complimenten voor Emma Anna.
1
Reageer op deze recensie