Lezersrecensie
Een boek vol wreedheden uit WO 2
Book review
Hij noemde mij Elly van Femmetje de Wind.
Na een tv-interview te hebben gezien van de sprakelende Esther met haar kleindochter en haar positieve bewoordingen en haar vermogen om overal het positieve van in te zien, moest ik dit boek lezen. Esther die liefkozend door Wim, Elly wordt genoemd overleeft uiteindelijk 8 concentratiekampen.
Net als het tv-interview is ook dit boek doorspekt van veerkracht en het vermogen om zelfs in de ergste omstandigheden van hongersnood, vernedering, epidemieën en geweld, te blijven kijken naar het positieve.
Een bloem, schijnend zonnetje, een glimlach, vriendschap, kameraadschap.
Een voorbeeld voor velen.
Wim, haar man, die vrijwillig met zijn vrouw Esther een concentratiekamp in ging. Om samen met haar al de kampen te overleven door elke keer iets slims te bedenken of een andere functie in het kamp te bekleden.
Bijvoorbeeld door te gaan werken bij het Philips kommando. Daar waar er wel een warme maaltijd gegeten kon worden. Beide verliezen vele dierbaren, maar niet elkaar. Hun liefde voor elkaar overwint. En dat is het mooiste uit dit boek vol wreedheden waarvan we moeten hopen dat dit zich nooit meer herhaald.
Hij noemde mij Elly van Femmetje de Wind.
Na een tv-interview te hebben gezien van de sprakelende Esther met haar kleindochter en haar positieve bewoordingen en haar vermogen om overal het positieve van in te zien, moest ik dit boek lezen. Esther die liefkozend door Wim, Elly wordt genoemd overleeft uiteindelijk 8 concentratiekampen.
Net als het tv-interview is ook dit boek doorspekt van veerkracht en het vermogen om zelfs in de ergste omstandigheden van hongersnood, vernedering, epidemieën en geweld, te blijven kijken naar het positieve.
Een bloem, schijnend zonnetje, een glimlach, vriendschap, kameraadschap.
Een voorbeeld voor velen.
Wim, haar man, die vrijwillig met zijn vrouw Esther een concentratiekamp in ging. Om samen met haar al de kampen te overleven door elke keer iets slims te bedenken of een andere functie in het kamp te bekleden.
Bijvoorbeeld door te gaan werken bij het Philips kommando. Daar waar er wel een warme maaltijd gegeten kon worden. Beide verliezen vele dierbaren, maar niet elkaar. Hun liefde voor elkaar overwint. En dat is het mooiste uit dit boek vol wreedheden waarvan we moeten hopen dat dit zich nooit meer herhaald.
1
Reageer op deze recensie