Een mooi en emotioneel boek over verlies van een ouder.

Ik mocht via Bookinfluencers meedoen aan de campagne van Kluitman voor het jeugdboek 'De Trein van Vier over Twaalf'.
*deze review bestaat geheel uit mijn eigen bevindingen en mijn eigen mening*
---------------

Het verhaal start met de 12-jarige Nicolaus. Hij zit in de hal van het ziekenhuis terwijl zijn moeder in een kamer op een andere verdieping dood ligt te gaan.

Nicolaus gaat naar de kamer van zijn moeder, waar zijn vader zit te waken. Maar al snel wordt het Nicolaus teveel en hij spurt de kamer uit. In de lift ziet hij ineens een knop nog onder de knop waarop 'kelder' staat. Een rode knop, en Nicolaus besluit op deze knop te drukken.
Na een paar seconden stopt de lift uiteindelijk en de deuren gaan open. Nicolaus stapt de lift uit, de tijd staat ineens stil hij en komt terecht in een vreemde omgeving. Hij ziet een treinspoor en loopt die richting uit. Hij komt een vrouw tegen en die vertelt hem dat hij op Het Laatste Station is. Ze lopen samen verder en komen bij een trein uit.
Nicolaus gaat met deze trein terug het verleden in, naar een dag en tijd waarop hij een speciaal moment met zijn moeder kan herleven.
Lukt het Nicolaus om de dingen waarvan hij spijt heeft terug te draaien? En kan hij zijn moeder waarschuwen voor wat er te gebeuren staat en zo de toekomst te veranderen?
---------------

Ik heb dit boek gelezen en wat bij mij haast nooit gebeurde, gebeurde nu wel. Ik moest huilen, het raakte mij heel erg...
Dit is een emotioneel boek over het verliezen van een ouder. Het is geschreven vanuit het perspectief van Nicolaus en komt daardoor heel puur, eerlijk en oprecht over.
De dingen die door Nicolaus heengaan, zijn gedachten en zijn angsten, het is werkelijk een prachtig boek. En niet alleen voor kinderen, maar ook voor volwassenen.
Conny Palmkvist heeft een mooi verhaal geschreven waar, denk ik, velen wat aan zullen hebben bij het verwerken van verlies.
Absoluut 5 dikke, vette sterren!