Lezersrecensie
Zoektocht naar connectie
Sinds haar vader, die advocaat is voor Nederlandse jongeren die zich aansloten bij IS, haar kennis heeft laten maken met de Islam is Sofie gefascineerd met het geloof. De prachtige klanken van de teksten waar ze met haar vader naar luisterde maken zoveel indruk dat ze stiekem overweegt zich te bekeren. Maar kan dat wel? Hoe kan ze God ooit goed genoeg leren kennen om zich moslim te kunnen noemen?
Als haar vader overlijdt, worden haar gemengde gevoelens steeds sterker. Ze besluit samen met Zayah, een Afghaans moslimmeisje bij haar op school, haar profielwerkstuk te schrijven over de ware aard van de Islam. Hiermee hoopt ze niet alleen het geloof, maar ook haar vader en zijn cliënten beter te leren begrijpen. Maar alles blijkt ingewikkelder dan verwacht, en Sofie raakt verstrikt in haar eenzaamheid…
Het licht in de stad is een ontzettend mooi verhaal over een meisje dat alleen achterblijft.
Sofies rouw, eenzaamheid en haar verlangen naar connectie - met Zayah en met de Islam - zijn ontzettend mooi beschreven. Het voelt echt alsof je in haar hoofd zit, waardoor je enorm met haar meeleeft. Ondanks dat Het licht in de stad maar een kort boek is, is haar karakter heel goed uitgewerkt. De gebeurtenissen nemen je mee in haar leefwereld, waardoor je precies ziet hoe ze verandert door haar vriendschap met Zayah en tegelijk haar fascinatie met haar vaders werk.
Door die focus op Sofie en haar gevoelens komen de andere karakters in het boek wat minder sterk naar voren, wat ik ergens wel jammer vind. Vooral Zayah had ik graag beter leren kennen, en ook Sofies tante, bij wie ze woont, speelt eigenlijk maar een hele kleine rol in het boek. Toch vond ik dit uiteindelijk niet enorm storend.
Wat ik wel echt jammer vond was het einde. Het boek voelde niet helemaal af, alsof het midden in een hoofdstuk stopte.
Al met al is Het licht in de stad een ontzettend mooi boek dat je echt laat meeleven met de gevoelens van de hoofdpersoon; alleen het einde gaf wat mij betreft net niet genoeg afsluiting.
Meer recensies op Insta @reading.ya !
Als haar vader overlijdt, worden haar gemengde gevoelens steeds sterker. Ze besluit samen met Zayah, een Afghaans moslimmeisje bij haar op school, haar profielwerkstuk te schrijven over de ware aard van de Islam. Hiermee hoopt ze niet alleen het geloof, maar ook haar vader en zijn cliënten beter te leren begrijpen. Maar alles blijkt ingewikkelder dan verwacht, en Sofie raakt verstrikt in haar eenzaamheid…
Het licht in de stad is een ontzettend mooi verhaal over een meisje dat alleen achterblijft.
Sofies rouw, eenzaamheid en haar verlangen naar connectie - met Zayah en met de Islam - zijn ontzettend mooi beschreven. Het voelt echt alsof je in haar hoofd zit, waardoor je enorm met haar meeleeft. Ondanks dat Het licht in de stad maar een kort boek is, is haar karakter heel goed uitgewerkt. De gebeurtenissen nemen je mee in haar leefwereld, waardoor je precies ziet hoe ze verandert door haar vriendschap met Zayah en tegelijk haar fascinatie met haar vaders werk.
Door die focus op Sofie en haar gevoelens komen de andere karakters in het boek wat minder sterk naar voren, wat ik ergens wel jammer vind. Vooral Zayah had ik graag beter leren kennen, en ook Sofies tante, bij wie ze woont, speelt eigenlijk maar een hele kleine rol in het boek. Toch vond ik dit uiteindelijk niet enorm storend.
Wat ik wel echt jammer vond was het einde. Het boek voelde niet helemaal af, alsof het midden in een hoofdstuk stopte.
Al met al is Het licht in de stad een ontzettend mooi boek dat je echt laat meeleven met de gevoelens van de hoofdpersoon; alleen het einde gaf wat mij betreft net niet genoeg afsluiting.
Meer recensies op Insta @reading.ya !
2
Reageer op deze recensie