Lezersrecensie
Bij jullie is het altijd zo ontzettend stil
Duitsland 1989
Silvia, 33 jaar, single mama van haar kersverse baby Hannah gaat de stad uit richting het idyllisch Ildingen waar ze is opgegroeid, weg uit Berlijn waar ze een flat in een woongemeenschap deelde met een stelletje vrienden. Ze leefde er een onconventioneel leventje maar heeft nu behoefte aan haar moeder, Dokter Evelyn Borowski waarmee ze al lange jaren geen contact meer mee heeft. Ze hoopt dat haar dochtertje de lijm is die hun band zal herstellen.
Vele scenario’s gingen door haar hoofd op weg naar haar moeder die ze zich herinnert als de strenge deftige dame. Ze schrikt wat ze aantreft. Haar terugkeer brengt ook tal van herinneringen met zich mee die ze het liefst had vermeden.
Het verhaal wordt afwisselend verteld en we wisselen tussen de jaren ‘50 en 1989.. De auteur zet goedgekozen personages neer en gebruikt verschillend perspectief wat het verhaal uitermate boeiend maakt en alle puzzelstukjes samenbrengt. We krijgen ook een duidelijk beeld hoe het leven in het verdeelde Duitsland er toen aan toe ging.
Geleidelijk aan ontdekken we de reden waarom Evelyn niet gelukkig was en Silvia koos om te vluchten. Silvia probeert nu omwille van haar dochtertje die stilte te doorbreken … en naarmate de Berlijnse muur valt komen ook moeder en dochter elkaar tegemoet.
Het is makkelijker om ingrijpende gebeurtenissen die je leven tekenen te verdringen dan deze te durven onder ogen te zien en aan te pakken. Weglopen is geen oplossing maar enkel de optie om uit te stellen wat vroeg of laat komen zal: komaf maken met de demonen uit het verleden zodat je verder kan met je leven.
Bij jullie is het altijd zo ontzettend stil is een bijzonder diepgaand verhaal dat gaat over traumaverwerking, schaamte en schuldgevoel. Over mensen verkeerd inschatten, vooroordelen, foute interpretaties, situaties verbloemen, vergissingen maken en hopen op vergeving. Over moederliefde, moeder-dochter band, de angst om te falen, niet bijzonder genoeg te zijn, niet te voldoen aan de verwachtingen, over loslaten en leven.
Silvia, 33 jaar, single mama van haar kersverse baby Hannah gaat de stad uit richting het idyllisch Ildingen waar ze is opgegroeid, weg uit Berlijn waar ze een flat in een woongemeenschap deelde met een stelletje vrienden. Ze leefde er een onconventioneel leventje maar heeft nu behoefte aan haar moeder, Dokter Evelyn Borowski waarmee ze al lange jaren geen contact meer mee heeft. Ze hoopt dat haar dochtertje de lijm is die hun band zal herstellen.
Vele scenario’s gingen door haar hoofd op weg naar haar moeder die ze zich herinnert als de strenge deftige dame. Ze schrikt wat ze aantreft. Haar terugkeer brengt ook tal van herinneringen met zich mee die ze het liefst had vermeden.
Het verhaal wordt afwisselend verteld en we wisselen tussen de jaren ‘50 en 1989.. De auteur zet goedgekozen personages neer en gebruikt verschillend perspectief wat het verhaal uitermate boeiend maakt en alle puzzelstukjes samenbrengt. We krijgen ook een duidelijk beeld hoe het leven in het verdeelde Duitsland er toen aan toe ging.
Geleidelijk aan ontdekken we de reden waarom Evelyn niet gelukkig was en Silvia koos om te vluchten. Silvia probeert nu omwille van haar dochtertje die stilte te doorbreken … en naarmate de Berlijnse muur valt komen ook moeder en dochter elkaar tegemoet.
Het is makkelijker om ingrijpende gebeurtenissen die je leven tekenen te verdringen dan deze te durven onder ogen te zien en aan te pakken. Weglopen is geen oplossing maar enkel de optie om uit te stellen wat vroeg of laat komen zal: komaf maken met de demonen uit het verleden zodat je verder kan met je leven.
Bij jullie is het altijd zo ontzettend stil is een bijzonder diepgaand verhaal dat gaat over traumaverwerking, schaamte en schuldgevoel. Over mensen verkeerd inschatten, vooroordelen, foute interpretaties, situaties verbloemen, vergissingen maken en hopen op vergeving. Over moederliefde, moeder-dochter band, de angst om te falen, niet bijzonder genoeg te zijn, niet te voldoen aan de verwachtingen, over loslaten en leven.
4
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Rebekka leest
Gesponsord
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
