Lezersrecensie
De bibliotheek vol herinneringen
In ‘De bibliotheek vol herinneringen’ lezen we dat moeder Sally er behoorlijk In geslaagd is om haar dochtertje Ella alle liefde van de wereld te geven en ze hebben een nauwe band samen. Maar toen ging het plots fout: Ella vluchtte op 21 jarige leeftijd na haar studies richting Australië.
Ze is intussen getrouwd, heeft zelf een dochtertje en woont en werkt in Sydney. Ze keert noodgedwongen terug naar Londen waar haar moeder woont. Sally is thuis gevallen en brak haar arm. Ella is wat geschrokken - door bepaalde gebeurtenissen in het verleden hield ze amper contact met haar moeder die nu zo verward en kwetsbaar lijkt. Ook het huis is in slechte staat en door wateroverlast in haar moeders bibliotheek verwoest.
De bibliotheek was Sally’s toevluchtsoord, haar troost. De plek waar ze zich verbonden kon voelen met haar dochter was voor haar even noodzakelijk als ademhalen. Ze voegde ieder jaar op 11 juli, Ella’s verjaardag, een boek toe aan de bibliotheek. Met voorin telkens een persoonlijke boodschap.
De tijd bij haar moeder doet Ella terugdenken aan haar vroege jeugd. Sally zorgde voor een veilige basis van liefde, zorg en aandacht.
Ella begint haar moeder in een ander perspectief te zien - ze lijkt zo anders dan toen ze nog een tiener was - en er zijn zoveel zaken die onuitgesproken zijn. Ze had haar moeder de rug toegekeerd. Niet enkel boeken en boodschappen gingen zo verloren maar ook heel veel jaren …
Hoe heeft het zover kunnen komen - hoe kon de kloof tussen hen zo groot worden?
Dit is een meeslepend verhaal waar thema’s zoals complexe moeder-dochterrelaties, trauma- en rouwverwerking, vergeving, verzoening en zelfreflectie duidelijk aan bod komen. Ella groeit enorm doorheen het verhaal en ook al is er zoveel fout gelopen toch geeft Sally haar dochter het gevoel dat ze goed is zoals ze is en biedt ze haar dochter troost.
De bibliotheek vol herinneringen is het romandebuut van Kate Storey en is best wel geslaagd. Ze werkt haar personages mooi uit. Hun emoties, twijfels en frustraties komen goed aan bod zodat je voelbaar met hen meeleeft en de schrijfstijl die ze hanteert is vlot en hedendaags.
Persoonlijk had ik graag wat meer over het gezinsleven tijdens Ella’s jeugd, de vaderfiguur en de onderlinge verhouding tussen man en vrouw gelezen. Dit kon naar mijn gevoel het verhaal net iets meer body geven.
Ze is intussen getrouwd, heeft zelf een dochtertje en woont en werkt in Sydney. Ze keert noodgedwongen terug naar Londen waar haar moeder woont. Sally is thuis gevallen en brak haar arm. Ella is wat geschrokken - door bepaalde gebeurtenissen in het verleden hield ze amper contact met haar moeder die nu zo verward en kwetsbaar lijkt. Ook het huis is in slechte staat en door wateroverlast in haar moeders bibliotheek verwoest.
De bibliotheek was Sally’s toevluchtsoord, haar troost. De plek waar ze zich verbonden kon voelen met haar dochter was voor haar even noodzakelijk als ademhalen. Ze voegde ieder jaar op 11 juli, Ella’s verjaardag, een boek toe aan de bibliotheek. Met voorin telkens een persoonlijke boodschap.
De tijd bij haar moeder doet Ella terugdenken aan haar vroege jeugd. Sally zorgde voor een veilige basis van liefde, zorg en aandacht.
Ella begint haar moeder in een ander perspectief te zien - ze lijkt zo anders dan toen ze nog een tiener was - en er zijn zoveel zaken die onuitgesproken zijn. Ze had haar moeder de rug toegekeerd. Niet enkel boeken en boodschappen gingen zo verloren maar ook heel veel jaren …
Hoe heeft het zover kunnen komen - hoe kon de kloof tussen hen zo groot worden?
Dit is een meeslepend verhaal waar thema’s zoals complexe moeder-dochterrelaties, trauma- en rouwverwerking, vergeving, verzoening en zelfreflectie duidelijk aan bod komen. Ella groeit enorm doorheen het verhaal en ook al is er zoveel fout gelopen toch geeft Sally haar dochter het gevoel dat ze goed is zoals ze is en biedt ze haar dochter troost.
De bibliotheek vol herinneringen is het romandebuut van Kate Storey en is best wel geslaagd. Ze werkt haar personages mooi uit. Hun emoties, twijfels en frustraties komen goed aan bod zodat je voelbaar met hen meeleeft en de schrijfstijl die ze hanteert is vlot en hedendaags.
Persoonlijk had ik graag wat meer over het gezinsleven tijdens Ella’s jeugd, de vaderfiguur en de onderlinge verhouding tussen man en vrouw gelezen. Dit kon naar mijn gevoel het verhaal net iets meer body geven.
4
Reageer op deze recensie