Een bakkerij in Parijs

Eind 1800
Lisette is de oudste dochter des huizes en een heel bijzonder iemand. Al sinds de leeftijd van zes smeekte ze Nanette, de kokkin des huizes, om haar keukenhulpje te mogen zijn. Ze is nergens liever dan op de enige plek waar ze zich echt welkom voelde, daar in die keuken bij Nanette die van haar houdt en ze als haar moeder beschouwt. Als ze op een dag vermomd als keukenhulpje om boodschappen de stad in gaat komt ze monsieur F. Theo tegen. Hij werkt bij de nationale garde en is revolutionair - ze houdt van zijn denkwijze ook al botst deze met haar rijke aristocratische familie. Ze ontmoeten elkaar stiekem terwijl ze is beloofd aan Gaspard, de rijke vriend van de familie die haar een luxueus en comfortabel leven kan bieden gevuld met galadiners, juwelen en mooie japonnen. Maar ze voelt echter dat ze niet in de wieg gelegd is om te leven als een porseleinen pop…

Eind WOII
Micheline haar vader is gestorven tijdens de oorlog en haar moeder vermist. Ze draagt alleen de zorg voor haar 2 jongere zussen en cijfert hierbij haarzelf weg. Ze hebben het niet breed, ze leven een tijdje van de huurinkomsten van het restaurant op de benedenverdieping waarvan haar ouders eigenaar zijn totdat deze huurders besluiten te verhuizen. Het naai- en verstelwerk dat Lisette doet voor een oudere buurvrouw is niet voldoende om te kunnen overleven maar ze krijgt van haar extra financiële hulp, raad en steun en dit geeft haar kracht en nieuwe perspectieven. Ze volgt een bakkersopleiding, ontmoet nieuwe mensen en treedt in de voetsporen van haar overgrootmoeder : ze heropent de bakkerij…

Een bakkerij in Parijs is een hartverwarmend verhaal waar de wederopbouw van Parijs centraal staat en zich herstelt van de verschrikkingen van de oorlog terwijl mensen al die verschrikkingen moeten verwerken en door moeten gaan met hun leven terwijl dit bijna onmogelijk lijkt.

Lisette en Micheline zijn ijzersterke vrouwen die de hoop koesteren op betere tijden. Deze mooie personages zijn goed uitgediept - je voelt hun vrees en angsten en beleeft hun dromen mee. De bakkerij en de liefde voor bakken hebben ze gemeenschappelijk. Ze weten dat een lekker stukje brood en de heerlijke bakgeuren de innerlijke mens versterken … hoe dat precies in elkaar steekt lees je gaandeweg in het verhaal van Bakkerij Le bijou, het kloppend hart van Montmartre sinds 1870. De vele recepten die de verhaallijnen met elkaar verbinden zijn een verrassende toevoeging en doen je overwegen om zelf aan de bak te gaan…

Ik heb oprecht van ieder hoofdstuk genoten maar moet bekennen dat de verhaallijn van de bijzonder heldhaftige Lisette mijn voorkeur draagt omdat deze me het meest heeft geboeid en ik heel tragisch vond. Ik heb op het eind toch wel enkele tranen laten vloeien. De verhaallijn van Micheline is tegelijkertijd krachtig, ontroerend en vol emotie en omarmt de gestolen momenten en verliezen van een generatie die opgroeide in oorlogstijd.

De auteur schrijft het verhaal van haar hoofdpersonages vanuit hun perspectief wat er meteen voor zorgt dat je dicht bij ze staat en je alles ervaart met heel veel overtuiging en passie. Het verhaal is spannend en opwindend wat je aanzet om meteen uit te lezen.

Bakkerij Le Bijou is dan misschien wel fictief alsook de personages in het verhaal maar de historische feiten en gebeurtenissen zijn uiteraard echt. Ook al torent de Sacre Coeur hoog boven de stad uit om het volk te herinneren aan de macht van de elite, toch heeft Frankrijk nooit meer een monarchie gekend wat uiteindelijk een overwinning van het volk is.