Lezersrecensie
Tel de sterren
NY 1960
Rita Klein werd ongepland zwanger en moest hierdoor haar studies opgeven. Ze beviel in het Hudson house, tehuis voor ongehuwde moeders. Haar ouders vonden dat ze haar baby het best ter adoptie kon afstaan. Depressief maar aangestuurd door haar ouders gaat ze solliciteren bij een computerbedrijf waar ze later ook aan de slag gaat als programmeur. Op het dak van de Impire State Building ontmoet ze gids Jacob. Ze leren elkaar beter kennen. Hij heeft Auschwitz overleefd maar zijn verleden drukt zwaar op hem. Kan Rita iets voor hem betekenen?
Bezette Den Haag 1941
Cornelia’s studies vreemde talen is gestopt omdat Hitler de universiteit sloot. Ze werkt op het ministerie van inlichtingendiensten - ze heeft er een baantje als datatypiste. Ze maakt ponskaarten maar vindt het heel saai werk. Ze grijpt haar kans om de Engelse handleidingen van de alfabetiseringsmachines die zo belangrijk zijn voor de Duitsers te vertalen. Ze vraagt hulp aan haar Joodse bovenbuurmeisje Leah die ook Engels praat. Ze heeft spijt dat ze nooit eerder contact had met haar en het klinkt raar omdat het nu net de oorlog is die hen verbindt. Er ontstaat een bijzonder mooie vriendschap tussen hen. Als Cornelia ontdekt wat het eigenlijke nut van de telling voor de nazi’s betekent doet ze er alles aan om Leah te beschermen nog niet wetend dat ze hiermee haar eigen leven in gevaar brengt …
✍️De auteur geeft een heel gedetailleerde beschrijving over de administratie en de indeling van de strafkampen. Ook de werking van de Hollerith computer met ponskaarten dat werd gebruikt voor de jodentelling wordt haarfijn uitgelegd en in de verhaallijn van Rita grotendeels doorgetrokken en gekoppeld aan haar werk als it medewerker. Hierdoor werd het voor mij wat eentonig en had ik de neiging om enkele pagina’s over te slaan maar ik las uiteindelijk wel alles door. Ik had echter graag wat meer over het persoonlijke verhaal en de emoties van Rita gelezen - nl haar zwangerschap en hoe ze omging met de gedwongen adoptie, die zaken bleven eerder uit. Op het eind gebeurt er dan plots heel veel in een snel tempo en raakt alles meteen ook opgelost waardoor het verhaal voor mij wat aan geloofwaardigheid verloor. De geschiedenis op zich trok me wel aan en is boeiend. De auteur weet met een vlotte pen een mooi beeld van de periodes tijdens en na de oorlog weer te geven. Het verhaal is grotendeels geïnspireerd op haar eigen familiegeschiedenis en aangevuld met wat fictie.
Rita Klein werd ongepland zwanger en moest hierdoor haar studies opgeven. Ze beviel in het Hudson house, tehuis voor ongehuwde moeders. Haar ouders vonden dat ze haar baby het best ter adoptie kon afstaan. Depressief maar aangestuurd door haar ouders gaat ze solliciteren bij een computerbedrijf waar ze later ook aan de slag gaat als programmeur. Op het dak van de Impire State Building ontmoet ze gids Jacob. Ze leren elkaar beter kennen. Hij heeft Auschwitz overleefd maar zijn verleden drukt zwaar op hem. Kan Rita iets voor hem betekenen?
Bezette Den Haag 1941
Cornelia’s studies vreemde talen is gestopt omdat Hitler de universiteit sloot. Ze werkt op het ministerie van inlichtingendiensten - ze heeft er een baantje als datatypiste. Ze maakt ponskaarten maar vindt het heel saai werk. Ze grijpt haar kans om de Engelse handleidingen van de alfabetiseringsmachines die zo belangrijk zijn voor de Duitsers te vertalen. Ze vraagt hulp aan haar Joodse bovenbuurmeisje Leah die ook Engels praat. Ze heeft spijt dat ze nooit eerder contact had met haar en het klinkt raar omdat het nu net de oorlog is die hen verbindt. Er ontstaat een bijzonder mooie vriendschap tussen hen. Als Cornelia ontdekt wat het eigenlijke nut van de telling voor de nazi’s betekent doet ze er alles aan om Leah te beschermen nog niet wetend dat ze hiermee haar eigen leven in gevaar brengt …
✍️De auteur geeft een heel gedetailleerde beschrijving over de administratie en de indeling van de strafkampen. Ook de werking van de Hollerith computer met ponskaarten dat werd gebruikt voor de jodentelling wordt haarfijn uitgelegd en in de verhaallijn van Rita grotendeels doorgetrokken en gekoppeld aan haar werk als it medewerker. Hierdoor werd het voor mij wat eentonig en had ik de neiging om enkele pagina’s over te slaan maar ik las uiteindelijk wel alles door. Ik had echter graag wat meer over het persoonlijke verhaal en de emoties van Rita gelezen - nl haar zwangerschap en hoe ze omging met de gedwongen adoptie, die zaken bleven eerder uit. Op het eind gebeurt er dan plots heel veel in een snel tempo en raakt alles meteen ook opgelost waardoor het verhaal voor mij wat aan geloofwaardigheid verloor. De geschiedenis op zich trok me wel aan en is boeiend. De auteur weet met een vlotte pen een mooi beeld van de periodes tijdens en na de oorlog weer te geven. Het verhaal is grotendeels geïnspireerd op haar eigen familiegeschiedenis en aangevuld met wat fictie.
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Rebekka leest
Gesponsord
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
