Lezersrecensie
Verrassend en origineel
Waanzin van Lionel Shriver vind ik een verrassend en origineel boek.
Het is mijn eerste kennismaking met deze auteur, waarvan ik dacht dat de auteur een man was maar door de achterflap te lezen erachter kwam dat het een vrouw is. Als je eenmaal begonnen bent met lezen word je direct het verhaal ingezogen en het laat je niet meer los.
Het is een soort wat-als-verhaal.
Pearson Converse ontvluchtte als zestienjarige haar ouderlijk huis, vanwege de strenge leer van de Jehova’s Getuigen waar ze zich niet meer thuisvoelt. De ouders van haar vriendin Emory Ruth nemen haar in huis. Eindelijk kan zij zich op haar eigen manier verder ontwikkelen. Als het verhaal begint is zijn docent Engels aan de Voltaire Universiteit. In een alternatieve wereld vindt zowat heel Amerika het kwetsend een onderscheid te maken tussen slimme en domme mensen. Woorden als ‘stom’ worden letterlijk verboden en IQ-tests zijn illegaal, Toelatingseisen, waarmee je iemands mogelijkheden kunt inschatten worden nationaal verboden.
Pearson kan zich niet verzoenen met alle waanzin en neemt geen blad voor de mond en verzet zich tegen deze ontwikkeling. De Geestelijke Gelijkwaardigheid-beweging, de denkwijze wordt wel door Emory omarmt, ze komen lijnrecht tegenover elkaar te staan.
Nu lijkt het dat het verhaal zich afspeelt in de verre toekomst maar niets is minder waar het verhaal begin in 2011.
Door de echte werkelijkheid te combineren met een hypothetische werkelijkheid wordt het afschrikwekkende versterkt.
Het boek laat je ook nadenken en inzien hoe gevaarlijk het is als we als mensen doorslaan in het najagen van extremistische denkbeelden.
Soms moest ik ook lachen om de absurditeiten in het verhaal. Vlot en met veel sarcasme geschreven. Er zit veel vaart in het verhaal.
Een boek wat nog lang in je hoofd blijft zitten nadat je het hebt uitgelezen
Het is mijn eerste kennismaking met deze auteur, waarvan ik dacht dat de auteur een man was maar door de achterflap te lezen erachter kwam dat het een vrouw is. Als je eenmaal begonnen bent met lezen word je direct het verhaal ingezogen en het laat je niet meer los.
Het is een soort wat-als-verhaal.
Pearson Converse ontvluchtte als zestienjarige haar ouderlijk huis, vanwege de strenge leer van de Jehova’s Getuigen waar ze zich niet meer thuisvoelt. De ouders van haar vriendin Emory Ruth nemen haar in huis. Eindelijk kan zij zich op haar eigen manier verder ontwikkelen. Als het verhaal begint is zijn docent Engels aan de Voltaire Universiteit. In een alternatieve wereld vindt zowat heel Amerika het kwetsend een onderscheid te maken tussen slimme en domme mensen. Woorden als ‘stom’ worden letterlijk verboden en IQ-tests zijn illegaal, Toelatingseisen, waarmee je iemands mogelijkheden kunt inschatten worden nationaal verboden.
Pearson kan zich niet verzoenen met alle waanzin en neemt geen blad voor de mond en verzet zich tegen deze ontwikkeling. De Geestelijke Gelijkwaardigheid-beweging, de denkwijze wordt wel door Emory omarmt, ze komen lijnrecht tegenover elkaar te staan.
Nu lijkt het dat het verhaal zich afspeelt in de verre toekomst maar niets is minder waar het verhaal begin in 2011.
Door de echte werkelijkheid te combineren met een hypothetische werkelijkheid wordt het afschrikwekkende versterkt.
Het boek laat je ook nadenken en inzien hoe gevaarlijk het is als we als mensen doorslaan in het najagen van extremistische denkbeelden.
Soms moest ik ook lachen om de absurditeiten in het verhaal. Vlot en met veel sarcasme geschreven. Er zit veel vaart in het verhaal.
Een boek wat nog lang in je hoofd blijft zitten nadat je het hebt uitgelezen
1
Reageer op deze recensie