Ja, bitterzoet.

Carl Stellweg schreef met 'De blonde varaan en andere bitterzoete verhalen' een fijne verhalenbundel waarin hij op het eerste gezicht het gewone leven lijkt te tonen maar uiteindelijk op steeds weer andere wijze toont dat de werkelijkheid net even anders lijkt, of is, steevast gelardeerd met een zweem van maatschappijkritiek. Het gewone omarmend, de andere keer afwijzend en soms lijkt het onbeslist,. Het ene verhaal komisch, zinnenprikkelend, de andere keer, als bij het titelverhaal, misschien hard, triest, bitter en wellicht zelfs schokkend. De Blonde Varaan is een originele verhalenbundel van een schijver die stilistisch gezien eerder de school van de jaren '70 dan die van nu lijkt te hebben gevolgd, geen moderne trucjes, en misschien is het juist dit wat zorgt voor een aangenaam rustig ritme met een dito sfeer.
Met het titelverhaal brengt Stellweg het sterkste verhaal. De blonde Varaan was een bijna surrealistische leeservaring waarbij elk woord mij nieuwsgieriger maakte naar de jonge dame in kwestie. De Blonde Varaan verleidt en stoot je af. Pakt je bij je kladden. Dat is fijn en ook weer niet. En dat tweeledige is misschien wel de kracht van deze bundel. Stellweg biedt niet slechts vertier, hij ergert, hij schuurt, verwart, prikkelt, laat je niet met rust.

Korte verhalen, doe het, lees ze! Lees de Blonde Varaan!