Voel!

Ik heb niet zoveel op met evangelisten. Mensen die met een grote gelukzalige glimlach jou vertellen wat je mist en niet van ophouden weten. Je zult je bekeren.

Vanaf nu ben ik zo'n evangelist. Ik wil elke deur openen, alle tijdlijnen vullen, elke klant, alle lezers in de boekhandel overtuigen.

Ambo Anthos stuurde mij een proef van Liften naar de hemel. De nieuwe nog te verschijnen roman van Lex Paleaux .

Of ik vast wilde lezen.
Na de laatste punt stuurde ik de schrijver een bericht:

"Zo Lex, of zeg ik Quintintin?

Richting het einde bedacht ik wat ik je zou willen zeggen. Dat je mijn hart verwarmde met een aangrijpend prachtig beeldend geschreven verhaal, een verhaal dat deugt, over een jongen die deugt, van een schrijver die deugt.
Het verhaal van een jongen die ik steeds meer voor mij zag, zijn stem hoorde, de lucht van natte was rook, het krijsen van de varkens hoorde, de lik van Drum voelde, Mike, Kapape, jouw stem.

Je bent een bijzonder verteller. Je kruipt als Haarlemmer .. olie ... In alle kiertjes.
Je stijl en toon zijn zo 'smooth' dat je niet anders kan dan alles absorberen. Ik zie de mensen voor mij, hoor hun stemmen, voel de kou, ik voel.
Mike. Mike, je portretteert hem zo mooi, zo kwetsbaar en stoer.
En Ruth, Ach. Ruth.

En dan kom ik bij dat laatste stuk. Vakkundig heb je mij in een warm bad gelegd om vervolgens een emmer vol winterwater in mij gezicht te gooien.

Ik huilde.

Dank Lex, of toch Quintin,

Wat een mooi verhaal, wat prachtig en liefdevol geschreven.

Liften naar de hemel deugt.
Jij deugt."

Beste mensen, wilt u met mij meevoelen? Er is maar één optie, mijn voet staat tussen de deur.

En schrijf 28 september in uw agenda, ik meen 11 uur, Lex Paleaux in Literair Cafe 102!