Lezersrecensie
Zacht
'Zie je die spulletjes niet?' vroeg ze.
'Die ouwe troep?'
'Het is geen oude troep.'
'Wat is het dan?'
'Het is zacht,' zei ze, een beter woord kon ze er niet voor bedenken.
-
Marthe viel omdat ze het leven van een langpootmug wilde redden. Na die dodelijke val blijft haar huis aan de rand van het bos verweesd achter.
Rimpeling van Bibi Dumon Tak is een novelle, een kort verhaal, slechts 77 pagina's.
Ik stel mij voor hoe de uitgever dit verhaal van Bibi Dumon Tak voor het eerst las.
Alsof een vaasje van uitermate dun glas in haar of zijn handen moet hebben gelegen. Pas op! Niet laten vallen!
Voor je het weet!
Een juweeltje, de woorden konden eigenlijk niet mooier worden, gewoon wat garen erdoor en klaar. Toch werd er gepoogd het nog mooier te maken. Een ingetogen ontwerp. Gebonden. De kringen van het wijnglas van Marthe, de langpootmug. Tekeningen uit de schriften gevonden in het verweesde huis.
Een leven kundig beschreven aan de hand van een plant, een kapstok, een formicatafel, een boekenkast, een jas, een Walther, geladen.
Oog voor details die ertoe doen kan Bibi Dumon Tak niet ontzegd worden. Een eerbetoon aan (een fictief?) leven, een rimpeling in de tijd, vol verhalen die zonder dat iemand ze kent, er niemand meer is om ze te vertellen, verdwijnen in stilte.
Slechts 77 pagina's, een heel leven. 77 pagina's die zich vermenigvuldigen, een plekje zoeken in jou als lezer.
Een klein thema, een klein verhaal, groots verteld met weinig woorden, aangrijpend, poëtisch, magische, teder, een mooi verhaal, over een zacht leven.
Applaus voor uitgeverij de Geus.
Maar vooral applaus voor Marthe, voor Bibi Dumon Tak.
#leestip #boekentip #koop #lezen #boekhandel #moetjelezen #prachtig #amstelveen #venstra #boekhandelvenstra
'Die ouwe troep?'
'Het is geen oude troep.'
'Wat is het dan?'
'Het is zacht,' zei ze, een beter woord kon ze er niet voor bedenken.
-
Marthe viel omdat ze het leven van een langpootmug wilde redden. Na die dodelijke val blijft haar huis aan de rand van het bos verweesd achter.
Rimpeling van Bibi Dumon Tak is een novelle, een kort verhaal, slechts 77 pagina's.
Ik stel mij voor hoe de uitgever dit verhaal van Bibi Dumon Tak voor het eerst las.
Alsof een vaasje van uitermate dun glas in haar of zijn handen moet hebben gelegen. Pas op! Niet laten vallen!
Voor je het weet!
Een juweeltje, de woorden konden eigenlijk niet mooier worden, gewoon wat garen erdoor en klaar. Toch werd er gepoogd het nog mooier te maken. Een ingetogen ontwerp. Gebonden. De kringen van het wijnglas van Marthe, de langpootmug. Tekeningen uit de schriften gevonden in het verweesde huis.
Een leven kundig beschreven aan de hand van een plant, een kapstok, een formicatafel, een boekenkast, een jas, een Walther, geladen.
Oog voor details die ertoe doen kan Bibi Dumon Tak niet ontzegd worden. Een eerbetoon aan (een fictief?) leven, een rimpeling in de tijd, vol verhalen die zonder dat iemand ze kent, er niemand meer is om ze te vertellen, verdwijnen in stilte.
Slechts 77 pagina's, een heel leven. 77 pagina's die zich vermenigvuldigen, een plekje zoeken in jou als lezer.
Een klein thema, een klein verhaal, groots verteld met weinig woorden, aangrijpend, poëtisch, magische, teder, een mooi verhaal, over een zacht leven.
Applaus voor uitgeverij de Geus.
Maar vooral applaus voor Marthe, voor Bibi Dumon Tak.
#leestip #boekentip #koop #lezen #boekhandel #moetjelezen #prachtig #amstelveen #venstra #boekhandelvenstra
0
Reageer op deze recensie