Hebban recensie
Deaver is de meester van de verrassende plotwending
maar deze keer komt er geen enkele goed uit de verf.,Jeffery Deaver staat garant voor een spannend verhaal. Eenmaal begonnen in één van zijn boeken kan het alleen met grote moeite terzijde gelegd worden. Een boek van Deaver gaat, ondanks de grootte en kwaliteit van de stapel nog te lezen, altijd voor op andere thrillers. En Deaver stelt nooit teleur.
Althans, dat geldt voor deze recensent. Tot voor kort. Want met De hangende man heeft Deaver gegokt en verloren. Had de auteur nu werkelijk verwacht dat een boek uit zijn serie met de bijzondere personages Lincoln Rhyme en Amelia Sachs het ook zonder een sterk verhaal zou redden? Of was de inspiratie verdwenen? Was het misschien haastwerk?
De hangende man kent, vooral voor degenen die Deavers eerdere Rhyme-boeken hebben gelezen, een valse start die het niet meer te boven komt. Niet alleen kent de aanval op studente Geneva Settle een onwaarschijnlijk verloop, het feit dat een dergelijke zaak meteen op het bord van forensisch specialist Rhyme terecht komt, is nog wonderlijker. De zaken die Rhyme voor zijn kiezen krijgt zijn normaliter veel heftiger, inclusief (de dreiging tot) het zaaien van dood en verderf. In De hangende man is nauwelijks een dode te betreuren. Er gebeurt niets schokkends. Sterker nog, vrijwel ieder personage is slim, integer, doortastend of eerlijk en vaak nog een combinatie daarvan. Het trieste gedrag van slechterik Boyd wordt net niet goed gepraat door de schuld te leggen bij het Amerikaanse strafsysteem, maar het scheelt weinig. De hangende man is een feel-good thriller. En dat is geen succesvol genre in de wereld van het spannende boek.
Deaver is de meester van de verrassende plotwending, maar deze keer komt er geen enkele goed uit de verf. Alles gaat namelijk goed in dit boek. Een aanstaande rampzalige gebeurtenis wordt steevast door één der personages voorzien. Dat krijg je met al dat intellect.
Natuurlijk zijn er ook lichtpuntjes. Als liefhebber van de Rhyme-reeks is het prettig om terug te keren in zijn wereld. Ik heb er immers eerder vele aangename uren in doorgebracht. Bovendien is Deavers schrijfstijl zeer plezierig. Ik verwacht dan ook nee, eis van Deaver dat hij de volgende keer beter zijn best doet. Dan komt alles weer goed.
Althans, dat geldt voor deze recensent. Tot voor kort. Want met De hangende man heeft Deaver gegokt en verloren. Had de auteur nu werkelijk verwacht dat een boek uit zijn serie met de bijzondere personages Lincoln Rhyme en Amelia Sachs het ook zonder een sterk verhaal zou redden? Of was de inspiratie verdwenen? Was het misschien haastwerk?
De hangende man kent, vooral voor degenen die Deavers eerdere Rhyme-boeken hebben gelezen, een valse start die het niet meer te boven komt. Niet alleen kent de aanval op studente Geneva Settle een onwaarschijnlijk verloop, het feit dat een dergelijke zaak meteen op het bord van forensisch specialist Rhyme terecht komt, is nog wonderlijker. De zaken die Rhyme voor zijn kiezen krijgt zijn normaliter veel heftiger, inclusief (de dreiging tot) het zaaien van dood en verderf. In De hangende man is nauwelijks een dode te betreuren. Er gebeurt niets schokkends. Sterker nog, vrijwel ieder personage is slim, integer, doortastend of eerlijk en vaak nog een combinatie daarvan. Het trieste gedrag van slechterik Boyd wordt net niet goed gepraat door de schuld te leggen bij het Amerikaanse strafsysteem, maar het scheelt weinig. De hangende man is een feel-good thriller. En dat is geen succesvol genre in de wereld van het spannende boek.
Deaver is de meester van de verrassende plotwending, maar deze keer komt er geen enkele goed uit de verf. Alles gaat namelijk goed in dit boek. Een aanstaande rampzalige gebeurtenis wordt steevast door één der personages voorzien. Dat krijg je met al dat intellect.
Natuurlijk zijn er ook lichtpuntjes. Als liefhebber van de Rhyme-reeks is het prettig om terug te keren in zijn wereld. Ik heb er immers eerder vele aangename uren in doorgebracht. Bovendien is Deavers schrijfstijl zeer plezierig. Ik verwacht dan ook nee, eis van Deaver dat hij de volgende keer beter zijn best doet. Dan komt alles weer goed.
1
Reageer op deze recensie