Werkelijk onweerstaanbaar
De zorgen ebden snel weg. De kracht van de ‘onweerstaanbare literaire toverdoos’ die Een winter vol verhalen volgens de uitgeverij is, ligt juist in de variatie aan auteurs. De columnist, de dichter, de acteur, de hoogleraar, de regisseur en de schrijver van zowel internationale bestsellers als het eenmalige kinderboeksucces zijn gevraagd naar een tekstueel pareltje. Zo kon Tommy Wieringa (opnieuw, want eerder gepubliceerd in 2006) zijn verhaal kwijt over de bijzondere plek van het graf van de zachtmoedige arbeider Adilson Massimo, ‘die zoveel van Kerstmis hield’. Atte Jongstra trekt in De broer van Sherlock Holmes een vergelijking tussen dichter-wetenschapper Leo Vroman (aan wiens biografie hij momenteel werkt) en broer Jaap. Jeroen Brouwers weet in Heimwee de pijn naar het verlangen om elders te zijn raak te beschrijven door nieuwe gedachten over een oud schoolschriftje: ‘Ik sprak mezelf moed in met de illusie dat er troost moest zijn, ergens, ooit, in een of andere vorm, en dat het leven mogelijkerwijs bestaat uit onverpoosd en onvermoeibaar zoeken daarnaar.’
Matige verhalen zijn er ook. Peter Buwalda’s Engelenhaar, ‘een bijzonder en spannend kerstverhaal’, is geen van beide. En Een paar dagen uit mijn dagboek 1971 had best in het privé-archief van Cees Noteboom mogen blijven zitten. Ik merkte af en toe dat de schrijver zijn vertelling wilde verrijken door het middels kleine zijpaden uit te rekken. Terwijl een goed kort verhaal juist veel vertelt in weinig woorden. Neem Boterham met sla van Thomas Verbogt over een sympathieke scheiding (die desondanks nog een paar maanden verborgen moet blijven): ‘Ze zei dat we nooit bang voor de waarheid waren geweest. Ik wist niet of dat waar was, maar vond het goed gezegd.’ Of Wanda Riesels aangebrandeliefdesgeschiedenis, de spannende Maarten Asscher, de ontroerende (en mij volledig onbekende) Mathilde Waye en de immer onweerstaanbare ’t Hart, Van Dis, Grunberg… De rijkdom van Een winter vol verhalen breekt elk kil gepeins. Nog even en het leven ontluikt.
(Deze recensie verscheen eerder op www.kortverhaal.info)
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Remko Meddeler
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
