Hebban recensie
Een rauwe soap
Peter de Zwaan was jarenlang journalist en columnist bij De Twentsche Courant Tubantia. Hij weet dus hoe het er op een krantenredactie aan toe gaat. Als Hoerenjong een goede afspiegeling is van de praktijk, vrees ik het spoedige einde van 'mijn' regionale dagblad.
Ab Ruin is journalist. Hij wordt ontslagen en wil wraak nemen op zijn bazen en collega's door allerlei pikante details over hen naar buiten te brengen. Dat lukt, want er ontstaat al snel veel onrust. Ook bij collega's op wie Ruin zijn pesterijen nog niet gericht heeft. Ruin is blij met zijn onbekende medestander - hoe meer ellende, hoe meer vreugd -, totdat het zo ver gaat dat de productie van de krant wordt gesaboteerd en er zelfs brandjes worden gesticht (in tegenstelling tot wat de uitgever op de flaptekst beweerd vallen er geen doden. Tenzij men doelt op een stel te vroeg geroosterde kippen). Ruin wordt verdacht van al deze kwalijke gebeurtenissen en lijkt zichzelf diep in de nesten te hebben gewerkt. Er rest hem niets anders dan het uitzoeken van wie zijn 'kompaan' is en waarom deze hem er probeert in te luizen.
De personages in Hoerenjong kunnen het niet goed met elkaar vinden. Vrijwel geen van hen heeft een schoon blazoen. Dit maakt het boek gelijk een soap. Met dat verschil dat Hoerenjong door het grote aantal personages soms moeilijk te volgen is.
Ik kan best tegen een scheldwoord hier en daar (het kan zeer opluchtend en verhelderend werken), maar het rauwe taalgebruik van De Zwaan leest niet altijd even prettig. Sommige passages zijn zelfs enigszins genant. Waarom moet juist dat ene onschuldige personage steeds 'snel en van achteren genomen worden'? Ook het steevast schrijven van 'hij' als het om hoofdpersoon Kruin gaat, is een nare trek van De Zwaan. In veel passages kan hiermee ook een ander mannelijk personage bedoeld worden.
Waarom dan toch drie sterren? Omdat de lezer zich blijft afvragen of Ab Ruin medelijden verdient. Is hij een mondige held of een agressieve mislukkeling? Ook blijft het gissen naar de afloop. Dat maakt Hoerenjong verrassend en spannend. En daarmee verdien je punten op Crimezone.nl.
Ab Ruin is journalist. Hij wordt ontslagen en wil wraak nemen op zijn bazen en collega's door allerlei pikante details over hen naar buiten te brengen. Dat lukt, want er ontstaat al snel veel onrust. Ook bij collega's op wie Ruin zijn pesterijen nog niet gericht heeft. Ruin is blij met zijn onbekende medestander - hoe meer ellende, hoe meer vreugd -, totdat het zo ver gaat dat de productie van de krant wordt gesaboteerd en er zelfs brandjes worden gesticht (in tegenstelling tot wat de uitgever op de flaptekst beweerd vallen er geen doden. Tenzij men doelt op een stel te vroeg geroosterde kippen). Ruin wordt verdacht van al deze kwalijke gebeurtenissen en lijkt zichzelf diep in de nesten te hebben gewerkt. Er rest hem niets anders dan het uitzoeken van wie zijn 'kompaan' is en waarom deze hem er probeert in te luizen.
De personages in Hoerenjong kunnen het niet goed met elkaar vinden. Vrijwel geen van hen heeft een schoon blazoen. Dit maakt het boek gelijk een soap. Met dat verschil dat Hoerenjong door het grote aantal personages soms moeilijk te volgen is.
Ik kan best tegen een scheldwoord hier en daar (het kan zeer opluchtend en verhelderend werken), maar het rauwe taalgebruik van De Zwaan leest niet altijd even prettig. Sommige passages zijn zelfs enigszins genant. Waarom moet juist dat ene onschuldige personage steeds 'snel en van achteren genomen worden'? Ook het steevast schrijven van 'hij' als het om hoofdpersoon Kruin gaat, is een nare trek van De Zwaan. In veel passages kan hiermee ook een ander mannelijk personage bedoeld worden.
Waarom dan toch drie sterren? Omdat de lezer zich blijft afvragen of Ab Ruin medelijden verdient. Is hij een mondige held of een agressieve mislukkeling? Ook blijft het gissen naar de afloop. Dat maakt Hoerenjong verrassend en spannend. En daarmee verdien je punten op Crimezone.nl.
2
1
Reageer op deze recensie