Het boek zal mij niet lang heugen

Noodkreet is het tweede boek van Nyala met de geharde reddingswerker Tally Nowata in de hoofdrol. Het verhaal begint twee jaar na de, in Dood Spoor beschreven, traumatiserende gebeurtenissen in de Australische Outback, waar ze op zoek ging naar de moordenaars van haar vriend Paul. Nu probeert ze in het berggebied van Wyoming het leven weer op te pakken door afleiding te zoeken in haar reddingswerk en de zorg voor dochter Bess.

Als gestrande bergbeklimmers tijdens een zware storm om hulp vragen, gaan Tally en haar collega Laney “Lanes” Greer op reddingstocht. Ze vinden niemand, maar worden zelf slachtoffer van een onbekende aanvaller. Lanes wordt neergestoken en raakt buiten bewustzijn. Tally is er nauwelijks beter aan toe. Bovendien verliest ze vrijwel al haar broodnodige gereedschap. Toch slaagt ze erin om hulp in te roepen van het basiskamp. Met collega Pony komt ze tot de ontdekking dat de plek waar Lanes bewusteloos is achtergebleven, verlaten is. Als vervolgens in het dal het lijk wordt gevonden van Lanes’ ex, waar Tally een gruwelijke hekel aan had, verandert haar rol van slachtoffer in verdachte.
Tally vlucht, nog immer zwaargewond, de bergen in. Ze maakt van de nood een deugd door de speurtocht naar Lanes in te zetten. Al snel doet Tally een vreselijke ontdekking. Haar agressors blijkt ze te hebben overgehouden aan het avontuur in Australië. De moordenaars van haar vriend blijken Bess en Paul’s dochter Josie te hebben gekidnapt en houden hen ergens in het gebergte vast. Ze willen zich wreken op de heldhaftige acties van Tally in Australië en lokken haar naar hun schuilplaats. Een schuilplaats die Tally maar al te graag wil ontdekken om de meisjes te redden. Zo wordt ze een pion in het keiharde spel van een meedogenloze tegenstander. Een spel dat bovendien wordt gespeeld in een onherbergzaam en ijskoud landschap.

Eigenlijk is het een noodzaak om Dood Spoor te lezen alvorens aan Noodkreet te beginnen. Zo wijs was uw recensent niet. Hierdoor bleef voor mij het waarom van de waanzinnige en omslachtige wraakactie lang onduidelijk en dus ongeloofwaardig. Ook vond ik het moeilijk om enige affectie voor de hoofdpersoon op te bouwen. Tally is namelijk geenszins prettig in de omgang. Vooral van mannen lijkt ze niets te moeten hebben. Ze is erg verbitterd en keihard voor haar omgeving, maar ook voor zichzelf. Een hoofdwond, een dicht oog, een linkerschouder uit de kom, twee gebroken ribben èn een gebroken rechterarm kan haar niet weerhouden van het beklimmen van bergen en het skiën over kilometers lange bergruggen.

Noodkreet is spannend, zonder twijfel. De “setting” voegt hier veel aan toe. En wat kennis opdoen van bergbeklimmen en reddingsacties is natuurlijk nooit weg. Toch zal het boek mij waarschijnlijk niet lang heugen. Daarvoor is het verhaal lange tijd te ongeloofwaardig en de hoofdpersoon te onprettig om urenlang mee te vertoeven.