Indrukwekkend verhaal

Bij jullie is het altijd zo ontzettend stil van Alena Schröder speelt zich af in het Duitsland in de jaren 50, 70 en in 1989.
Het verhaal gaat vooral over Silvia die met haar dochtertje Hannah van een paar maanden terug gaat naar het dorp waar ze vandaan komt om plotseling na jaren weer bij haar moeder Evelyn Borowski te komen wonen. Door dit onverwachte bezoek worden ze beide gedwongen om weer aan het verleden te denken en er wat mee te doen.
Wat volgt is een verhaal dat verteld wordt vanuit Silvia en Evelyn, die je laat stil staan bij familiebanden, doordat het verhaal afwisselend vanuit deze personages wordt verteld krijg je steeds een klein beetje meer informatie krijgt zodat je deze banden meer gaat begrijpen.
Ook is het een verhaal dat je laat stil staan bij de geschiedenis en ondanks dat ik zelf te klein was bij de val van de muur, herken je wel dingen tijdens het lezen.
Net als dat je herinneringen ophaalt aan de tijd dat cassettebandjes nog bestonden en krijg je zin in de nummers die in het boek genoemd worden.

Het boek geeft een goed beeld van hoe het leven in die tijd was in Duitsland, hoe het moet zijn om op te groeien in een gezin die niet praat over wat er in het verleden is gebeurd, tijdens het lezen krijg je ook een steeds beter beeld hoe dat voor Silvia moet zijn geweest, maar je krijgt uiteindelijk ook meer begrip voor haar moeder Evelyn.
Het is mooi om over deze tijd te lezen en het blijft bizar dat het niet eens zo kort geleden was dat als je trouwde eigenlijk nog maar een taak had huisvrouw en moeder zijn.

De personages zijn sterk neergezet, de tante van Silvia Bertie vond ik een erg leuk personage, maar ook de tegenstellingen tussen moeder en dochter zijn herkenbaar neergezet, dat is toch iets van alle tijden, de band tussen moeders en dochters.
De schrijfstijl van Alena Schröder is prettig en fijn, ze neemt je mee in dit verhaal om je vervolgens pas op het einde los te laten en je ook tussendoor nog te verrassen, iets wat ik op voorhand bij dit boek helemaal niet had verwacht.
Ze neemt je ook op een hele makkelijke manier mee in de geschiedenis en laat je meevoelen hoe het was om in een gesplitst Duitsland te wonen aan de ene kant het Westen en aan de andere kant de DDR.

Hierdoor is Bij jullie is het altijd zo stil een mooi, aangrijpend en indrukwekkend verhaal geworden, wat je laat stilstaan bij vooroordelen, schuldgevoelens maar je ook hoop geeft.