Lezersrecensie
Brandoffer
Na het lezen van M.W Craven Jachtseizoen was ik erg benieuwd naar andere boeken van zijn hand.
Las veel enthousiaste berichten en snapte toen al niet waarom ik niet eerder een boek van M.W Craven had gelezen.
Tijdens het lezen was dat een vraag die ik mij wel vaker stelde, waarom was ik niet eerder begonnen aan zijn serie rond Poe en Tilly.
De schrijfstijl van M.W Craven is fijn, hij neemt je mee in het verhaal, laat je ook nog nadenken om maatschappelijke thema's, maar ook laat hij je gruwelen, want door de manier waarop hij schrijft kun je alles heel duidelijk voor je zien, zeker als je net als ik toch al gauw dingen die je leest voor je kan zien.
Wat soms dan best gruwelijk is.
De samenwerking tussen Poe en Tilly maken het verhaal dan weer zachter, Poe een geschorste analist bij het SCAS, het type ruwe bolster blanke pit die samen gaat werken met Tilly, een jonge nerdy vrouw met allerlei rugzakjes.
Die twee zijn samen een combinatie waar je tijdens het lezen echt van smult.
Stephanie Flynn was ook een erg fijn personage de leidinggevende van zowel Poe als Tilly.
Het was een fijne leeservaring, je bleef steeds nieuwsgierig naar wat de slachtoffers met elkaar te maken hadden en wie de dader was.
Ook het hoe en waarom in dit verhaal maakt het een bijzondere thriller.
Een thriller met personages waarvan ik nu al weet dat ik alle delen wil gaan lezen.
De nieuwere covers vind ik wel veel mooier en beter passen dan de vorige.
Las veel enthousiaste berichten en snapte toen al niet waarom ik niet eerder een boek van M.W Craven had gelezen.
Tijdens het lezen was dat een vraag die ik mij wel vaker stelde, waarom was ik niet eerder begonnen aan zijn serie rond Poe en Tilly.
De schrijfstijl van M.W Craven is fijn, hij neemt je mee in het verhaal, laat je ook nog nadenken om maatschappelijke thema's, maar ook laat hij je gruwelen, want door de manier waarop hij schrijft kun je alles heel duidelijk voor je zien, zeker als je net als ik toch al gauw dingen die je leest voor je kan zien.
Wat soms dan best gruwelijk is.
De samenwerking tussen Poe en Tilly maken het verhaal dan weer zachter, Poe een geschorste analist bij het SCAS, het type ruwe bolster blanke pit die samen gaat werken met Tilly, een jonge nerdy vrouw met allerlei rugzakjes.
Die twee zijn samen een combinatie waar je tijdens het lezen echt van smult.
Stephanie Flynn was ook een erg fijn personage de leidinggevende van zowel Poe als Tilly.
Het was een fijne leeservaring, je bleef steeds nieuwsgierig naar wat de slachtoffers met elkaar te maken hadden en wie de dader was.
Ook het hoe en waarom in dit verhaal maakt het een bijzondere thriller.
Een thriller met personages waarvan ik nu al weet dat ik alle delen wil gaan lezen.
De nieuwere covers vind ik wel veel mooier en beter passen dan de vorige.
1
Reageer op deze recensie