Lezersrecensie
liefdevolle, avontuurlijke fietstrip met Peyton
In de kaart van ons eiland van Valerie Fraser Luesse gaan we op een roadtrip.
Een roadtrip met Peyton die na het overlijden van zijn vader dezelfde fietstocht gaat maken die zijn vader als 15jarige jongen ook heeft gemaakt.
Hij wil op deze manier dichter bij zijn vader komen, waarvan hij toch een klein beetje van vervreemd is nadat zijn vader uit de oorlog terug is gekomen.
Zo vertrekt hij vanuit St. Augustine om naar Key West te fietsen.
Onderweg maakt hij allerlei avonturen mee, ook leert hij leuke mensen kennen onderweg.
Al lezende waan je jezelf achterop bij Peyton op de fiets, de schrijfster neemt je eigenlijk vanaf bladzijde 1 mee in het verhaal om je niet meer los te laten.
Ze beschrijft mooi en beeldend de plaatsen waar Peyton doorheen fietst, je krijgt echt een idee hoe het er daar uit zag zo rond 1947.
Zo maak je de roadtrip al lezende zelf.
Ook al zijn sommige gebeurtenissen misschien een beetje over de top, neemt niet weg dat je gewoon wil weten wat Peyton nu weer beleeft, na als co-bestuurder als autoraces mee te doen.
Dit stoort niet tijdens het lezen, want het is gewoon erg vermakelijk tijdens het lezen.
Eigenlijk zijn het twee verhalen in een, aan de ene kant over Peyton aan de andere kant over zijn moeder Kate die doordat ze haar man wil herinneren terug gaat in tijd, je ziet hoe moeilijk zij het heeft met het overlijden van haar man, maar ook met de fietstocht van Peyton.
Hierdoor krijg je een stuk van haar rouwproces mee, maar vooral de liefdevolle herinneringen aan haar man.
Door ook de kant van moeder Kate in het verhaal te volgen, krijg je een goed beeld hoe Peyton zijn vader was, maar ook de band tussen Kate en Peyton is mooi om te lezen.
De personages zijn goed uitgewerkt, de meeste zijn erg leuk zoals Peyton en Gloria, maar ook ronduit naar zoals Ome Julian.
Het is knap dat Valerie Fraser Luesse daarnaast ook de personages nog een klein beetje mysterieus heeft gelaten, maar dat je je vooral kan identificeren met Peyton, want iedereen heeft wel een beetje Peyton in zich.
Het is vooral gewoon een mooi en avontuurlijk verhaal, wat je meeneemt op roadtrip door Florida.
Maar wat emoties niet schuwt, echt een verhaal met een lach en een traan.
Je krijgt zelfs gewoon zin om zelf een fietsvakantie te maken met dit boek.
Een roadtrip met Peyton die na het overlijden van zijn vader dezelfde fietstocht gaat maken die zijn vader als 15jarige jongen ook heeft gemaakt.
Hij wil op deze manier dichter bij zijn vader komen, waarvan hij toch een klein beetje van vervreemd is nadat zijn vader uit de oorlog terug is gekomen.
Zo vertrekt hij vanuit St. Augustine om naar Key West te fietsen.
Onderweg maakt hij allerlei avonturen mee, ook leert hij leuke mensen kennen onderweg.
Al lezende waan je jezelf achterop bij Peyton op de fiets, de schrijfster neemt je eigenlijk vanaf bladzijde 1 mee in het verhaal om je niet meer los te laten.
Ze beschrijft mooi en beeldend de plaatsen waar Peyton doorheen fietst, je krijgt echt een idee hoe het er daar uit zag zo rond 1947.
Zo maak je de roadtrip al lezende zelf.
Ook al zijn sommige gebeurtenissen misschien een beetje over de top, neemt niet weg dat je gewoon wil weten wat Peyton nu weer beleeft, na als co-bestuurder als autoraces mee te doen.
Dit stoort niet tijdens het lezen, want het is gewoon erg vermakelijk tijdens het lezen.
Eigenlijk zijn het twee verhalen in een, aan de ene kant over Peyton aan de andere kant over zijn moeder Kate die doordat ze haar man wil herinneren terug gaat in tijd, je ziet hoe moeilijk zij het heeft met het overlijden van haar man, maar ook met de fietstocht van Peyton.
Hierdoor krijg je een stuk van haar rouwproces mee, maar vooral de liefdevolle herinneringen aan haar man.
Door ook de kant van moeder Kate in het verhaal te volgen, krijg je een goed beeld hoe Peyton zijn vader was, maar ook de band tussen Kate en Peyton is mooi om te lezen.
De personages zijn goed uitgewerkt, de meeste zijn erg leuk zoals Peyton en Gloria, maar ook ronduit naar zoals Ome Julian.
Het is knap dat Valerie Fraser Luesse daarnaast ook de personages nog een klein beetje mysterieus heeft gelaten, maar dat je je vooral kan identificeren met Peyton, want iedereen heeft wel een beetje Peyton in zich.
Het is vooral gewoon een mooi en avontuurlijk verhaal, wat je meeneemt op roadtrip door Florida.
Maar wat emoties niet schuwt, echt een verhaal met een lach en een traan.
Je krijgt zelfs gewoon zin om zelf een fietsvakantie te maken met dit boek.
1
Reageer op deze recensie