Mooi verhaal

De laatste libelle van Kimberly Michelle Richardson is een verhaal wat zich afspeelt in de bergen van Kentucky, waar Cussy boekbezorgster is voor de meest afgelegen bewoners van deze streek.
Cussy is een jonge blauwe vrouw, een van de laatste van de blauwe mensen.

Het is een mooi verhaal waar zeker ook de liefde voor boeken van de bladzijdes afspat en tegelijkertijd laat zien dat het als je weinig hebt ook heel erg belangrijk is om aan boeken te kunnen komen, omdat het je zoveel geeft. Het is mooi dat Cussy op deze manier andere deze liefde ook wil doorgeven en op deze manier andere helpt bij hun ontwikkeling.

Al moet ik ook eerlijk zeggen dat ik niet perse wist wat ik kon verwachten, zo wist ik niet dat er blauwe mensen waren en dat die dus echt bestonden.
Nu weet ik dat wel en ook waardoor het kwam, hoop geleerd dus weer en dat vond ik ook erg interessant.
Verder speelt het verhaal zich af in een tijd dat er ook genoeg gebeurde in Amerika, het geeft daardoor ook een goed beeld hoe het leven was, zeker als je dan net als Cussy Carter wat anders dan anders was.
Er zit best veel in dit verhaal, zo komen er maatschappelijke thema's als rascisme en discriminatie in voor, de plek die vrouwen hadden en wat er van vrouwen werd verwacht.
Cussy is een leuke vrouw die zich niet in een keurslijf laat stoppen. Ook al doet haar vader zijn best om haar goed achter te laten door voor haar een echtgenoot te vinden.
Het verhaal rond Cussy is hierdoor mooi en ook indrukwekkend, want wat een krachtige vrouw die vol voor haar werk ging boeken bezorgen per paard bij de andere bergbewoners die een vrij zwaar en individueel leven hadden.
De verhalen van de andere bewoners laten je dan ook niet onberoerd, het doet wel wat met je tijdens het lezen hoe de omstandigheden voor die mensen vroeger waren, en hoe zwaar het leven toen was als je de pech had dat je wiegje stond de plek waar die stond.

Nu klinkt dit allemaal best heftig, maar toch is dit verhaal niet zwaar, het is vooral een mooi verhaal rond een mooie jonge blauwe vrouw Cussy die haar weg zoekt in het leven, de liefde heeft gevonden in het werk wat ze doet en voor iedereen klaar probeert te staan.

Het is ook mooi dat Richardson voor dit onderwerp heeft gekozen, zo komt de wereld toch te weten dat er echt mensen waren die blauw waren en waarom dat was.
Haar schrijfstijl is ook fijn, ze neemt je hierdoor gelijk mee in het verhaal om je niet meer los te laten, ook gebruikt ze genoeg manieren om het verhaal boeiend te houden.
Ook kun je door haar schrijfstijl voor je zien op welke afgelegen plekken Cussy kwam in de bergen en hoe de omstandigheden daar waren.
Aan het einde van dit boek zit ook een nawoord van de schrijfster waar je zeker wijzer van wordt, omdat ze daar het een en ander uitlegt over waar ze haar inspiratie voor dit verhaal vandaan heeft en wat voor ziekte het was.

Kimberly Michelle Richardson heeft met dit boek een debuut geschreven dat zeker naar meer smaakt. Hopelijk schrijft ze nog meer van dit soort verhalen, waarin ze kan groeien als schrijver. Ik blijf haar zeker volgen!