Lezersrecensie
Hoeren en godinnen is een spiritueel boek waarin mystiek en een liefdesverhaal worden gecombineerd met de spanning van een thriller!
Deze spirituele thriller biedt een mooie combinatie van een spannend verhaal, diepgaande boodschappen en romantiek. Het boek neemt je eerst mee terug in de tijd (280 v. Chr.), waarin de verhalen voor het slapen gaan werden verteld, vol levenswijsheid.
Dan ontmoet je in het nu Fee die als antropologe naar Italië gaat, de streek waar haar familie oorspronkelijk vandaan kwam. Op zoek naar een vermeende Etruskische schat werkt ze samen met enkele goedbedoelende collega’s, maar er zijn ook anderen, die de schat willen hebben of ervoor willen zorgen dat de boodschap niet geopenbaard wordt. Ook vanuit haar voorouderlijke familielijn krijgt ze op bijzondere wijze ondersteuning bij deze zoektocht.
‘Una heeft mij belangrijke historische gebeurtenissen laten zien. Mijn oma, moeder en Una beschermen mij met hun liefde en begeleiden mij in deze zoektocht. ‘
Hoe dichter bij ze bij de schat komen, hoe heviger de strijd oplaait…
De opzet van het verhaal doet denken aan een Indiana Jones of Dan Brown verhaal. Ingen Wagenaar schrijft met oog voor de omgeving en de cultuur waarin het verhaal zich afspeelt.
‘Een bloedhete dag in mei en Alfia zit op haar knieën, met haar neus bijna op de grond. Uiterlijk het toonbeeld van een ongewassen zwerfster, innerlijk een zonnetje en zo blij als een kind. Een slobberbroek gecombineerd met een eens wit T-shirt en met een grijns van triomf op haar besmeurde gezicht.’
Fee raakt vertrouwd door de aandacht die er is voor haar persoonlijke kijk op de dingen die ze meemaakt, vanuit haar aardse nuchterheid, maar ook in haar ingevingen en visioenen. Ook haar collega’s Alfia en Alexandro komen tot leven. De relaties tussen hen worden uitgediept en ontwikkelen zich, waardoor het thema ‘evenwicht tussen het mannelijke en het vrouwelijke’ tot uiting komt. Tijdens de zoektocht naar de schat ontdekt Fee wie ze is en wat er voor haar belangrijk is in het leven. De boodschappen van haar oma helpen haar daarbij:
‘Je bent hier om te leren. En ik weet uit eigen ervaring wat een potentie en energie er vrijkomt als je jezelf bevrijdt van je verborgen, donkere kant. Zoals ik zei, ontluisterend in eerst instantie maar bevrijdend als je de drempel over bent en het aangaat.’
Tegen het einde van het boek, als het echt spannend wordt, is wegleggen geen optie meer!
Dan ontmoet je in het nu Fee die als antropologe naar Italië gaat, de streek waar haar familie oorspronkelijk vandaan kwam. Op zoek naar een vermeende Etruskische schat werkt ze samen met enkele goedbedoelende collega’s, maar er zijn ook anderen, die de schat willen hebben of ervoor willen zorgen dat de boodschap niet geopenbaard wordt. Ook vanuit haar voorouderlijke familielijn krijgt ze op bijzondere wijze ondersteuning bij deze zoektocht.
‘Una heeft mij belangrijke historische gebeurtenissen laten zien. Mijn oma, moeder en Una beschermen mij met hun liefde en begeleiden mij in deze zoektocht. ‘
Hoe dichter bij ze bij de schat komen, hoe heviger de strijd oplaait…
De opzet van het verhaal doet denken aan een Indiana Jones of Dan Brown verhaal. Ingen Wagenaar schrijft met oog voor de omgeving en de cultuur waarin het verhaal zich afspeelt.
‘Een bloedhete dag in mei en Alfia zit op haar knieën, met haar neus bijna op de grond. Uiterlijk het toonbeeld van een ongewassen zwerfster, innerlijk een zonnetje en zo blij als een kind. Een slobberbroek gecombineerd met een eens wit T-shirt en met een grijns van triomf op haar besmeurde gezicht.’
Fee raakt vertrouwd door de aandacht die er is voor haar persoonlijke kijk op de dingen die ze meemaakt, vanuit haar aardse nuchterheid, maar ook in haar ingevingen en visioenen. Ook haar collega’s Alfia en Alexandro komen tot leven. De relaties tussen hen worden uitgediept en ontwikkelen zich, waardoor het thema ‘evenwicht tussen het mannelijke en het vrouwelijke’ tot uiting komt. Tijdens de zoektocht naar de schat ontdekt Fee wie ze is en wat er voor haar belangrijk is in het leven. De boodschappen van haar oma helpen haar daarbij:
‘Je bent hier om te leren. En ik weet uit eigen ervaring wat een potentie en energie er vrijkomt als je jezelf bevrijdt van je verborgen, donkere kant. Zoals ik zei, ontluisterend in eerst instantie maar bevrijdend als je de drempel over bent en het aangaat.’
Tegen het einde van het boek, als het echt spannend wordt, is wegleggen geen optie meer!
4
Reageer op deze recensie