Vakantiegevoel

In onder de sterren van Montpellier neemt schrijfster Marina Folkers je mee naar Frankrijk, al beginnen we zoals al een beetje gewend van de boeken van Marina in Engeland.
Cleo kan dankzij haar vriendin naar Frankrijk om het huis van haar oom en tante te schilderen, ook al is dit totaal niet haar beroep, toch grijpt ze het met beide handen aan, omdat ze de roddels die haar achtervolgen wil ontvluchten, eenmaal in Frankrijk aangekomen, gaat ze op zoek naar de rust die ze zoekt, en natuurlijk wat ze moet doen, Op een dag ontdekt ze een zwembad bij de buren en omdat er toch niemand thuis is, klimt ze over de schutting heen, dit alles beschrijft Marina zo, dat je haar ook echt over de schutting ziet klimmen, maar ook met hoe grappig dat er natuurlijk uitziet als jij dat als bewoner van dat huis met het zwembad ziet.
Zo ontmoet ze Luc die daar woont, ze bouwen een vriendschap op, wat eerst helemaal niet de bedoeling was, want ze wilde allebei rust.

Je word meegenomen in zowel de levens van Cleo en Luc en naar welke krassen op hun ziel ze al tegen zijn gekomen, hoe ze daar mee omgaan.
De personages worden mooi neergezet, je bent benieuwd wat nu hun geheimen zijn, maar ook ga je van ze houden, want ze hebben beide herkenbare trekjes.
Ook schrijft ze heel beeldend zodat je echt voor je kunt zien hoe het huisje eruit ziet, de hele omgeving, ze schrijft vol liefde over Engeland en Frankrijk dat je er gewoon een vakantiegevoel van krijgt tijdens het lezen, wat natuurlijk al heerlijk is. Op je eigen bank denken dat je in een ander wereld bent
Dit was het derde boek van Marina Folkers en het smaakt toch nog steeds naar meer, gewoon omdat zij heerlijke feelgood schrijft op een manier die niet voorspelbaar is, je ook op een of andere manier een klein beetje aan het denken zetten, al zijn het kleine dingetjes dat ze een ander wel echt pijn kunnen doen.