Lezersrecensie
Mooi verhaal over drie generaties
Perzik bloesen lente van Melissa is een prachtig debuut, een debuut waarbij ze geinspireerd was door het verhaal van haar vader en haar afkomst.
Het is een roman waar je de levens volgt van Meilin en haar familie, levens die totaal anders worden als ze in 1938 moeten vluchten naar meer in het binnenland van China als Japan daar binnenvalt.
Zo krijg je mee hoe het leven daar was tijdens de oorlog, hoe er een einde komt aan de oorlog maar er geen rust komt voor Meilin en haar familie als Mao aan de macht komt.
Je leert tijdens het lezen veel van de geschiedenis van China van de laatste 100 jaar.
Zo krijg je mee hoe het voor de Chinese bevolking zelf was, je leert over Taiwan maar ook over hoe lang de lange arm van China is als je zelf al lang het land uit bent en toch nog steeds moet oppassen.
Het verhaal neemt je mee in de levens van drie generaties. Zo volgen we in de jaren 1938 tot 1948 vooral Meilin en haar zoontje Renshu, die op vierjarige leeftijd met zijn moeder, oom, tante en nichtjes op de vlucht slaat bij de inval van Japan in China. Je volgt ze tijdens hun vlucht en op de momenten dat het wat beter gaat.
In de periode vanaf 1960 ligt de nadruk meer op het leven van Renshu, die helemaal is opgegroeid en voor zijn studie naar Amerika is gegaan. Vanaf 1989 volg je vooral Lily de kleindochter van Meilin.
Hierdoor krijg je vanuit drie verhalen echt een familieverhaal mee. Een verhaal waar vooral hoop een belangrijke rol speelt. Maar belangrijker nog is de mooie verhalenrol, die Meilin van haar man heeft gekregen en waar ze tijdens hun vlucht vaak Renshu en zijn nichtje verhalen van vertelt; echte Chinese Saga's. Op deze manier krijg je ook een hoop mee van de Chinese folklore en verhalen.
De verhalen die Meilin vertelt in het verhaal zijn alleen al de moeite waard om te lezen, zijn mooie verhalen die smaken naar meer oude verhalen en ook wel sprookjes
Het was erg interessant om hier over te lezen en het is Melissa Fu dan ook gelukt om deze geschiedenis mee te geven en er ook nog een goedlopend verhaal van te maken.
Het is ook erg mooi beschreven en ondanks alle ellende een hoopvol en liefdevol verhaal geworden, waar je echt meeleeft met Meilin, haar zoon Renshu, zwager Longwei en kleindochter Lily.
Je blijft tijdens het hopen dat ze betere tijden tegen komen en je zou zowel Meilin als Renshu als hij in Amerika af en toe een schop tegen hun kont willen geven om de kansen te pakken die er voor ze liggen en de liefde te volgen.
Het was een verhaal wat mij vanaf het begin geboeid in het boek trok, het was ook een verhaal wat echt heel erg indrukwekkend maar ook erg ontroerend vond.
Melissa Fu heeft mij aangenaam verrast.
Als je een liefhebber bent van verhalen waar geschiedenis echt een grote rol speelt dan is dit wel een verhaal wat je met plezier zal lezen.
Het is een roman waar je de levens volgt van Meilin en haar familie, levens die totaal anders worden als ze in 1938 moeten vluchten naar meer in het binnenland van China als Japan daar binnenvalt.
Zo krijg je mee hoe het leven daar was tijdens de oorlog, hoe er een einde komt aan de oorlog maar er geen rust komt voor Meilin en haar familie als Mao aan de macht komt.
Je leert tijdens het lezen veel van de geschiedenis van China van de laatste 100 jaar.
Zo krijg je mee hoe het voor de Chinese bevolking zelf was, je leert over Taiwan maar ook over hoe lang de lange arm van China is als je zelf al lang het land uit bent en toch nog steeds moet oppassen.
Het verhaal neemt je mee in de levens van drie generaties. Zo volgen we in de jaren 1938 tot 1948 vooral Meilin en haar zoontje Renshu, die op vierjarige leeftijd met zijn moeder, oom, tante en nichtjes op de vlucht slaat bij de inval van Japan in China. Je volgt ze tijdens hun vlucht en op de momenten dat het wat beter gaat.
In de periode vanaf 1960 ligt de nadruk meer op het leven van Renshu, die helemaal is opgegroeid en voor zijn studie naar Amerika is gegaan. Vanaf 1989 volg je vooral Lily de kleindochter van Meilin.
Hierdoor krijg je vanuit drie verhalen echt een familieverhaal mee. Een verhaal waar vooral hoop een belangrijke rol speelt. Maar belangrijker nog is de mooie verhalenrol, die Meilin van haar man heeft gekregen en waar ze tijdens hun vlucht vaak Renshu en zijn nichtje verhalen van vertelt; echte Chinese Saga's. Op deze manier krijg je ook een hoop mee van de Chinese folklore en verhalen.
De verhalen die Meilin vertelt in het verhaal zijn alleen al de moeite waard om te lezen, zijn mooie verhalen die smaken naar meer oude verhalen en ook wel sprookjes
Het was erg interessant om hier over te lezen en het is Melissa Fu dan ook gelukt om deze geschiedenis mee te geven en er ook nog een goedlopend verhaal van te maken.
Het is ook erg mooi beschreven en ondanks alle ellende een hoopvol en liefdevol verhaal geworden, waar je echt meeleeft met Meilin, haar zoon Renshu, zwager Longwei en kleindochter Lily.
Je blijft tijdens het hopen dat ze betere tijden tegen komen en je zou zowel Meilin als Renshu als hij in Amerika af en toe een schop tegen hun kont willen geven om de kansen te pakken die er voor ze liggen en de liefde te volgen.
Het was een verhaal wat mij vanaf het begin geboeid in het boek trok, het was ook een verhaal wat echt heel erg indrukwekkend maar ook erg ontroerend vond.
Melissa Fu heeft mij aangenaam verrast.
Als je een liefhebber bent van verhalen waar geschiedenis echt een grote rol speelt dan is dit wel een verhaal wat je met plezier zal lezen.
1
Reageer op deze recensie