Lezersrecensie
Voor ik je laat gaan
Voor ik je laat gaan van Kennedy Ryan gaat over Yasmen en Yosiah, die samen 2 kinderen en een restaurant hebben, nadat het noodlot is toegeslagenen een moeilijke periode door zijn gegaan, hebben ze nog wel de liefde voor elkaar alleen dan gescheiden van om elkaar.
Het is een verhaal wat wel wat met je doet, er zit zoveel in, zeker als je van dichtbij hebt gezien wat een depressie met iemand kan doen.
Het is mooi dat de schrijfster ruim aandacht geeft over depressies en alles wat daar bij komt kijken, wat dat doet met jezelf, je gezin en wat de kracht van een goede therapeut kan zijn.
De schrijfstijl was het voor mij niet helemaal, al weet ik eigenlijk niet waar dat aan lag, moest wat meer moeite doen om te lezen en kon het makkelijk wegleggen, zeker in het begin, daarna werd dat wel makkelijker omdat je meer mee gaat leven met Yosiah en Yasmen en hun kinderen, die hun hart allemaal op de juiste plek hadden, waar je dan ook echt mee meeleeft.
Wel is het een kabbelend verhaal, waar het dan wel echt heel fijn is dat je het verhaal vanuit zowel Josiah en Yasmen meekrijgt, zo krijg je ook meer mee van waarom ze bepaalde keuzes hebben gemaakt. De passie en liefde die beide voor elkaar hebben spat dan ook af en toe zeker van de bladzijdes af, dit had best een tandje minder gemogen, of misschien minder expliciet beschreven.
Het is mooi dat er ook tal van dagelijkse dingen in het verhaal voor komen, zoals de hond uitlaten, vriendschappen en opgroeiende kinderen die graag gamen of op hun socials bezig zijn.
Door de afwisseling tussen de heftigere onderwerpen en de dagelijkse sleur zorg je dat je nog beter begrijpt hoe diep Yasmen gezeten moet hebben.
Krijg je al lezende ook wat meer informatie mee over wat een depressie met je doet, waardoor het je misschien zelf helpt om begrip te hebben voor een ander die ook in zo'n situatie zit.
Hierdoor is Voor ik je laat gaan een krachtige roman die over alle facetten van de liefde gaat, maar ook over alle het donkere dat daar mee te maken heeft.
Kennedy Ryan is er in geslaagd om over zulke zware thema's als depressie en rouwverwerking te verwerken in een mooie krachtige roman, die naast zwaar ook hoopvol en luchtig is.
Het is een verhaal wat wel wat met je doet, er zit zoveel in, zeker als je van dichtbij hebt gezien wat een depressie met iemand kan doen.
Het is mooi dat de schrijfster ruim aandacht geeft over depressies en alles wat daar bij komt kijken, wat dat doet met jezelf, je gezin en wat de kracht van een goede therapeut kan zijn.
De schrijfstijl was het voor mij niet helemaal, al weet ik eigenlijk niet waar dat aan lag, moest wat meer moeite doen om te lezen en kon het makkelijk wegleggen, zeker in het begin, daarna werd dat wel makkelijker omdat je meer mee gaat leven met Yosiah en Yasmen en hun kinderen, die hun hart allemaal op de juiste plek hadden, waar je dan ook echt mee meeleeft.
Wel is het een kabbelend verhaal, waar het dan wel echt heel fijn is dat je het verhaal vanuit zowel Josiah en Yasmen meekrijgt, zo krijg je ook meer mee van waarom ze bepaalde keuzes hebben gemaakt. De passie en liefde die beide voor elkaar hebben spat dan ook af en toe zeker van de bladzijdes af, dit had best een tandje minder gemogen, of misschien minder expliciet beschreven.
Het is mooi dat er ook tal van dagelijkse dingen in het verhaal voor komen, zoals de hond uitlaten, vriendschappen en opgroeiende kinderen die graag gamen of op hun socials bezig zijn.
Door de afwisseling tussen de heftigere onderwerpen en de dagelijkse sleur zorg je dat je nog beter begrijpt hoe diep Yasmen gezeten moet hebben.
Krijg je al lezende ook wat meer informatie mee over wat een depressie met je doet, waardoor het je misschien zelf helpt om begrip te hebben voor een ander die ook in zo'n situatie zit.
Hierdoor is Voor ik je laat gaan een krachtige roman die over alle facetten van de liefde gaat, maar ook over alle het donkere dat daar mee te maken heeft.
Kennedy Ryan is er in geslaagd om over zulke zware thema's als depressie en rouwverwerking te verwerken in een mooie krachtige roman, die naast zwaar ook hoopvol en luchtig is.
1
Reageer op deze recensie