Lezersrecensie
Geen origineel verhaal, wel fijne leeservaring
“Dit verhaal is toch al eerder verteld” denk ik bij de aankondiging van dit boek. Maar ik heb "Nachtegaal" van Kristin Hannah gelezen en dat vond ik een schitterend boek. Ook "De vergeten vrouwen" krijgt goede recensies en wil ik nog steeds lezen. Dit maakte mij wel benieuwd naar haar versie van een dergelijke geschiedenis.
Ellie en Julia zijn zussen en elkaars tegenpolen, zou je kunnen zeggen. Ellie was cheerleader en maakte haar school niet af, terwijl Julia altijd met haar neus in de boeken zat en kinderpsychologe werd. Doordat ze beide zo verschillend zijn, is de herinnering aan hun jeugd heel anders. Ellie wordt politiechef in het dorpje waar de zussen opgroeiden.
Wanneer in dat dorpje een meisje verschijnt met een wolf onder haar arm, die niet praat en doodsbang is, roept Ellie haar zus te hulp. Misschien kan zij voor een oplossing zorgen.
Wat volgt is een boeiend verhaal over de relatie tussen Julia en het meisje en de manier waarop Julia het vertrouwen probeert te winnen. Daaromheen misschien wat clichématige ontwikkelingen en opvallende dorpelingen. Hannah weet een verhaal mooi te vertellen, personen goed neer te zetten en een prachtig beeld te schetsen.
Doordat je af en toe meegenomen wordt in de gedachten van het meisje, leer je meer over haar geschiedenis. Dit perspectief voegt een extra noot toe aan het verhaal.
Hoewel het boek voor mij iets te veel richting feelgood ging qua genre, gaf ik het toch vier sterren, vanwege de schrijfstijl en heerlijke leeservaring. Hier en daar had het iets minder voorspelbaar mogen zijn.
Ellie en Julia zijn zussen en elkaars tegenpolen, zou je kunnen zeggen. Ellie was cheerleader en maakte haar school niet af, terwijl Julia altijd met haar neus in de boeken zat en kinderpsychologe werd. Doordat ze beide zo verschillend zijn, is de herinnering aan hun jeugd heel anders. Ellie wordt politiechef in het dorpje waar de zussen opgroeiden.
Wanneer in dat dorpje een meisje verschijnt met een wolf onder haar arm, die niet praat en doodsbang is, roept Ellie haar zus te hulp. Misschien kan zij voor een oplossing zorgen.
Wat volgt is een boeiend verhaal over de relatie tussen Julia en het meisje en de manier waarop Julia het vertrouwen probeert te winnen. Daaromheen misschien wat clichématige ontwikkelingen en opvallende dorpelingen. Hannah weet een verhaal mooi te vertellen, personen goed neer te zetten en een prachtig beeld te schetsen.
Doordat je af en toe meegenomen wordt in de gedachten van het meisje, leer je meer over haar geschiedenis. Dit perspectief voegt een extra noot toe aan het verhaal.
Hoewel het boek voor mij iets te veel richting feelgood ging qua genre, gaf ik het toch vier sterren, vanwege de schrijfstijl en heerlijke leeservaring. Hier en daar had het iets minder voorspelbaar mogen zijn.
1
Reageer op deze recensie