De wereldwijde oorlog tegen vrouwen

Dit boek werd in Vlaanderen uitgegeven door Van Halewyck (deel van Pelckmans uitgevers nv) met de titel ‘De wereldwijde oorlog tegen vrouwen’.
Sue Lloyd-Roberts studeerde geschiedenis en moderne talen en journalistiek was haar grote passie. Ze werkte voor Newsnight, een actualiteitenprogramma van de BBC. In 2012 werd ze uitgeroepen tot International Reporter van het jaar.

Sue Lloyd-Roberts reisde de wereld rond in dikwijls heel moeilijke en gevaarlijke omstandigheden. In haar reportages wilde zij de wereldwijde ongelijkheid van vrouwen aan de kaak stellen. In twaalf hoofdstukken beschrijft ze de situatie van vrouwen in verschillende landen - van vrouwenbesnijdenis, vrouwenhandel, kindhuwelijken, gedwongen prostitutie, eerwraak tot verkrachting…
Zij sprak met slachtoffers, daders en getuigen. Dit resulteert in verhalen die onder je huid kruipen. Elk hoofdstuk roept verontwaardiging en afschuw op.

‘Het is een wonder dat een vrouw in India overleeft. Voordat ze geboren is, loopt ze het risico te worden afgedreven vanwege de obsessie voor zoons. Als kind kan ze te maken krijgen met geweld, verkrachting en een vroeg huwelijk, en als ze trouwt, kan ze vermoord worden vanwege de bruidsschat. En als ze dat allemaal overleeft, wordt ze als weduwe nog benadeeld en krijgt ze geen rechten wat erfenis en eigendom betreft.’
(Fragment uit hoofdstuk 10 : India | De ellendigste plek ter wereld voor meisjes)

Na het lezen valt één constante op. In bijna elk hoofdstuk heeft de onderdrukking van vrouwen te maken met hun seksualiteit.
-In Ierland werden meisjes/vrouwen die vóór het huwelijk zwanger werden opgesloten bij de nonnen waar ze werden uitgebuit.
-In Gambia worden jonge meisjes genitaal verminkt, soms zelfs door hun eigen grootmoeder en moeder.
-In Sarajevo werden jonge meisjes uit arme gezinnen verhandeld en tot prostitutie gedwongen. VN-soldaten die na de oorlog naar Bosnië werden gestuurd werkten hier aan mee.
-In Pakistan mogen meisjes zich (‘s avonds) niet in het openbaar vertonen zonder begeleiding van een mannelijk familielid. Als zij het toch wagen om af te spreken met een jongen wordt de ‘eer’ van de familie gekrenkt en eist de traditie dat zij wordt vermoord of ze wordt gedwongen tot zelfmoord.
-Tijdens de Arabische Lente in Egypte, werden vrouwen die demonstreerden op het Tahrirplein in Caïro gemolesteerd door omstaanders.
- …

Gelukkig zijn er altijd weer mensen die proberen die diepgewortelde systemen te doorbreken. Zij stuiten echter dikwijls op politieke onwil om iets te veranderen - dikwijls wordt er verwezen naar ‘tradities’ die moeten gerespecteerd worden. Soms belanden ze zelf in de gevangenis of worden ze ontslagen en zo monddood gemaakt.

Sue Lloyd-Roberts stierf vóórdat zij dit boek kon afwerken. Haar dochter Sarah F. Morris heeft het laatste hoofdstuk voor haar rekening genomen. Daarin beschrijft zij de ongelijke beloning in het Verenigd Koninkrijk.

Hoewel dit boek zeven jaar geleden is verschenen en er wereldwijd moeite wordt gedaan om de positie van vrouwen te verbeteren, is er nog (héél) veel werk aan de winkel. Zoals in Afghanistan waar meisjes en vrouwen uit het openbare leven worden geweerd door de taliban. Of in Iran waar een jonge vrouw werd opgepakt omdat ze haar hoofddoek niet correct droeg en dat met de dood heeft moeten bekopen.