Groots

Hemelrijk is een groots verhaal. Met weinig woorden weet Chris de Stoop met veel respect voor alle betrokkenen een beeld te scheppen over de uitbraak van het covid-virus in WZC Hemelrijck.
Hij weet goed over te brengen hoe het is om op een covid-afdeling te werken : de vrees om zelf besmet te worden en het dan misschien door te geven -met mogelijk fatale gevolgen. En toch blijven de verzorgers doorgaan omdat ze alleen het beste willen voor hun patiënten.

Het verhaal gaat vooral over Guido : hoe hij bestempeld wordt als superverspreider van het virus en hoe erg hem dat raakt. Door velen wordt hij gezien als de oorzaak van al het kwaad in Hemelrijck. Gelukkig zijn er ook nog mensen die in Guido blijven geloven en hem blijven steunen. Chris de Stoop heeft duidelijk veel opzoekwerk gedaan en weet de beschuldigingen aan het adres van Guido te ontkrachten.

De auteur is zelf mantelzorger geweest voor zijn moeder. Hij schetst hoeveel voldoening mantelzorgers hebben aan hun zorg maar ook de opofferingen die ze ervoor moeten brengen.

In zijn boeken neemt Chris de Stoop het op voor de zwakkeren of verstotenen : in ‘Ze zijn zo lief meneer’ voor de slachtoffers van vrouwenhandel, in ‘het boek Daniel’ voor zijn alleenstaande oom en in ‘Hemelrijk’ voor Guido die bestempeld wordt als bron van de covid-besmetting.
Hij schrijft met veel empathie over hoogbejaarde mensen, dat ze voor de maatschappij dikwijls al zijn afgeschreven terwijl ze voor hun geliefden nog veel betekenen.