Waar is de spanning??

De synopsis van het boek kun je hier boven lezen dus daar vertel ik niets over.
Tot pagina 250 heb ik een soort karakterstudie gelezen van m.n. de twee hoofdrolspelers Cara en Griffin. Het kabbelt maar allemaal een beetje door. Er wordt behoorlijk vaak teruggegrepen op de echo man. Op zich niet verkeerd, ik had een paar "O ja "momenten. Na pagina neemt de spanningsboog iets toe maar verslapt alweer heel snel.
Sam Holland neemt je dieper mee in de zielenroerselen van onze hoofdpersonen met al hun goede en kwade eigenschappen. Ook dit is geen verkeerde zijweg, alleen doet het niets voor het woord "Thriller".
De reden van al die zelfmoorden vond ik erg slordig en makkelijk gevonden. Om maar niet te spreken over geloofwaardigheid De zelfmoorden die zij beschrijft zijn heel erg expliciet en op dat moment voelde ik ook wel enige spanning.
De climax kwam voor mij uit de hoge hoed als een konijn en liet mij verbijsterend achter; en niet op de goede manier.
Ik kan mij voorstellen dat er nog wel een vervolg gaat verschijnen of een andere zaak met dezelfde hoofdrolspelers, alleen leen ik deze dan maar van de bieb.