Lezersrecensie
Duidelijk anders.
Ik heb nog maar kort kennis gemaakt met TJ Klune en zijn boek " Het Gefluister Achter De Deur " trof mij als een mokerslag.
Als een wilde al zijn boeken besteld en gelezen. De één trof mij wat meer dan de andere maar wat mij opviel in al zijn verhalen was de kracht van hoop, de kracht van mededogen en zeer zeker de kracht van humor.
Dit boek is duidelijk anders.
Waar bij de andere boeken zelfs de omslag in heldere in het oog springende kleuren gewikkeld is is deze kaft donker en doet zelfs wat dreigend aan.
Ik denk dat de schrijver door alle toestanden zijn geloof in de wereld en de mensheid is verloren.
Het eerste gedeelte van het boek voelt zelfs wat belerend aan. Zeker in de dialogen die hij bv de kinderen onderling laat aangaan. Er wordt nadrukkelijk gewezen op wat goed ( anders zijn ) en fout ( hier tegen zijn ) is zonder enige vorm van contekst.
Het leest allemaal zeer verantwoord en het ontbeert de humor waar al zijn andere boeken en dialogen daarin mee doorspekt zijn.
Na een kleine 150 pagina's dacht ik : " O, daar is de schrijver " en wordt de interacties tussen de hoofdpersonages wat luchtiger ondanks de zwaardere thema's zoals transgender zijn en queer gezinnen en de moeilijkheden die op hun pad komen.
Toch krijgt dit boek van mij 4 sterren daar zeker tegen het einde mijn hart toch geraakt werd en mijn ogen vochtig werden.
Maar het overheersende gevoel dat de schrijver boos was op de wereld toen hij dit boek schreef blijft bestaan.
En ja, het is vreselijk wat er gebeurt en hoe er steeds meer tolerantie bestaat dan acceptatie maar juist daar ligt de kracht van TJ Klune. Al zijn andere verhalen dwingen de lezer bijna om anders naar bepaalde ideeën te kijken zonder dat het geforceerd wordt. Dat is machtig en zinvol.
Toen het verhaal uit was en ik zijn nawoord las wist ik waar zijn boosheid vandaan kwam.
Als een wilde al zijn boeken besteld en gelezen. De één trof mij wat meer dan de andere maar wat mij opviel in al zijn verhalen was de kracht van hoop, de kracht van mededogen en zeer zeker de kracht van humor.
Dit boek is duidelijk anders.
Waar bij de andere boeken zelfs de omslag in heldere in het oog springende kleuren gewikkeld is is deze kaft donker en doet zelfs wat dreigend aan.
Ik denk dat de schrijver door alle toestanden zijn geloof in de wereld en de mensheid is verloren.
Het eerste gedeelte van het boek voelt zelfs wat belerend aan. Zeker in de dialogen die hij bv de kinderen onderling laat aangaan. Er wordt nadrukkelijk gewezen op wat goed ( anders zijn ) en fout ( hier tegen zijn ) is zonder enige vorm van contekst.
Het leest allemaal zeer verantwoord en het ontbeert de humor waar al zijn andere boeken en dialogen daarin mee doorspekt zijn.
Na een kleine 150 pagina's dacht ik : " O, daar is de schrijver " en wordt de interacties tussen de hoofdpersonages wat luchtiger ondanks de zwaardere thema's zoals transgender zijn en queer gezinnen en de moeilijkheden die op hun pad komen.
Toch krijgt dit boek van mij 4 sterren daar zeker tegen het einde mijn hart toch geraakt werd en mijn ogen vochtig werden.
Maar het overheersende gevoel dat de schrijver boos was op de wereld toen hij dit boek schreef blijft bestaan.
En ja, het is vreselijk wat er gebeurt en hoe er steeds meer tolerantie bestaat dan acceptatie maar juist daar ligt de kracht van TJ Klune. Al zijn andere verhalen dwingen de lezer bijna om anders naar bepaalde ideeën te kijken zonder dat het geforceerd wordt. Dat is machtig en zinvol.
Toen het verhaal uit was en ik zijn nawoord las wist ik waar zijn boosheid vandaan kwam.
1
Reageer op deze recensie