Veel gedoe om......

Carl en Helene Wester hebben besloten tot een huizenruil met een stel woon achtend in Amerika; Scarlett en Adam Harris.
Carl heeft meestal de touwtjes in handen maar dit keer heeft Helene de vakantie geregeld.
Als de Westers aankomen in San Diego is Carl van mening dat dit absoluut het verkeerde huis is; het lijkt in niets op de foto's die Helene hem heeft laten zien.
En het gaat van kwaad tot erger. Er kloppen dingen niet in het huis; of toch letterlijk? Afhankelijk of je het boek hebt gelezen
Ondertussen in hun huis in Zweden maken wij kennis met Scarlett en Adam.
Scarlett is een zeer vermogende vrouw en Adam is een beeldend kunstenaar die een nieuwe expositie opent in Stockholm dus deze huizen ruil komt heel goed uit.
Als Scarlett lugubere ontdekkingen doet in het huis en Adam openlijk twijfelt aan haar waarnemingsvermogen zit er voor Scarlett niets anders op dan door te zoeken.....
Het gehele boek heeft een niet mis te verstaan gevoel van onheil wat steeds groter wordt na ieder incident, aan beide kanten van de oceaan.
En elke keer wordt het steeds dreigender. Wat ook maakt dat ik de pagina's verslonden heb.
Stefan Ahnhem is ook niet bang om met zijn hoofdpersonen te spelen; niemand is veilig!
Al snel heb je zelf ook door dat er iets fundamenteels mis is en iedereen in dit verhaal heeft wat te verbergen.
De spanning loopt snel op in dit verhaal wat schakelt tussen de hoofdpersonen in vrij lange hoofdstukken maar als dan eindelijk de climax daar is kon ik een gevoel van teleurstelling niet onderdrukken.
Zoiets op poten zetten met dit als motief ?
Het voelt overdreven moeilijk aan; er zijn m.i. wel makkelijkere wegen die naar Rome leiden.