De vlammen komen

Koninkrijk, check. Jonge prins, check. Magie, check. Landkaart in het boek, check. Ja, Sluimerend Vuur van Johanna Lime heeft de basisingrediënten van een standaard fantasy boek. Alleen... het koninkrijk bestaat uit 5 planeten en door de lucht schieten continu ruimteschepen voor het vervoer van goederen of mensen terwijl grotere jagers de verre uithoeken van het stelsel beveiligen. Dus heeft Lime een mix gemaakt van science fiction en fantasy. Alleen... prins Jima gaat gewoon op de fiets naar school, stuurt af en toe een e-mail (r-post) met zijn laptop, wordt lastig gevallen door de roddelpers met een camerateam en over de snelweg razen de auto's en sta je soms in de file. Dus Lime heeft ook de voor ons bekende hedendaagse dingen verwerkt in het boek en alle elementen door elkaar gehusseld tot een verfrissend geheel.

De schijfstijl is eenvoudig en zal jong en oud moeten aanspreken. Alleen had het van mij wel wat meer diepgang mogen krijgen. Lime wil héél veel in dit boek behandelen, behalve het basisverhaal bijvoorbeeld ook informatie over de verschillende culturen en gebruiken binnen het koninkrijk Laskoro, politieke intriges, morele kwesties over rechten van vrouwen en verschillende Goden met hun avatars en aanhangers. In combinatie met de eenvoudige schrijfstijl wordt het allemaal wat oppervlakkig omdat de ruimte ontbreekt om hier in detail op in te gaan. Ik had liever gezien dat er wat meer focus was gelegd op een paar hoofdelementen en wat minder zijwegen waren gebruikt. Zo gaat Jima op een gegeven moment op reis om bij de prijsuitreiking aanwezig te zijn van een kunstwedstrijd waar zijn zus Samantha aan meedoet. Volgens mij voegt dit helemaal niets aan het verhaal toe. Ook de zoektocht naar het divinatiekristal, waarvoor in korte tijd verschillende locaties worden bezocht, leek wat overbodig. Daarentegen wordt de aanslag op de huidige koning Marwin gebracht als een kort tussendoortje, terwijl dat mijns inziens grote emotionele impact zou moeten hebben op prins Jima en de bevolking. Los van de gevolgen die het heeft voor het bestuur van het land.

Jima heeft een aantal vrienden waarmee hij oude Klanische geschriften aan het vertalen is voor onderzoek naar magie. Ook zijn ze elkaar magische spreuken aan het leren, maar waarom dat zo moeilijk is om te leren wordt niet echt duidelijk. Het lijkt niet meer te zijn dat het uitspreken van een paar Potter-achtige woorden. Zo hoef je maar Revitam te roepen om een pas gestorven mens of dier weer tot leven te wekken en Ab Reram Naturam zal iemand genezen. Het had leuk geweest als de magie wat meer in detail was uitgewerkt of voor een wat originelere invalshoek was gekozen. Gelukkig zijn de Harry Potter toverstokjes weggelaten, alleen is er wel weer een houten staf met kristal voor in de plaats gekomen.

Gedurende het verhaal worden kort gebeurtenissen aangestipt die Kamilia, een van de hoofdpersonen, al eerder heeft meegemaakt. Die gebeurtenissen worden beschreven in Schimmenschuw, een eerder uitgegeven boek. Hoewel het niet nodig is dat boek te lezen, heb ik het inmiddels maar gekocht om op een later tijdstip alsnog te lezen.

Ondanks de minpuntjes werkt het verhaal toch aanstekelijk genoeg om door te lezen in de volgende twee boeken.

p.s. Elke keer als ik de naam Gettferdrey tegenkom in dit boek denk ik getverderrie te lezen en dat krijg ik maar niet uit mijn hoofd...