Teleurstellend

Wat heb ik in vredesnaam in de eerste tweehonderd ( ja, je leest het goed..200!!! ) gelezen? Een continue herhaling van zetten. Een hoop geblaat en zeer, zeer weinig wol.
Heel veel gepraat en heel weinig actie. Nu ben ik niet tegen dialogen in een boek maar ik mag hopen dat de conversatie wat meer behelst dan 'Godenverdomme, wat ziet hij er goed uit in zijn trainings outfit..."
De eerste 200 pagina's blijft het maar bij gewauwel. Ik schrijf dit nu voor de derde keer op, gewoon omdat ik zo verbaasd ben. De eerste twee delen hadden voor mij dikke voldoendes maar dit...?
Hoe vaak ik niet gelezen heb dat haar maag naar haar knieën zakte, haar maagzuur omhoog kwam of dat zij Xaden zo naar haar slaapkamer wilde slepen? Veel te vaak, tot het punt van irritatie.
Als de actie zich verplaatst begint het verhaal vorm aan te nemen, helaas is dit maar van korte duur. Ik moest nog een kleine 150 pagina's wachten voordat ik het gevoel had dat Rebecca Yarros het momentum weer te pakken had. Helaas duurde dit ook zeer kort en stuurt ze aan op een zeer verwarrende finale waarin het vertelpunt van het verhaal naar verschillende personages gaat.
Eén van de fijne bijkomstigheden van vele fantasy boeken is het feit dat er vaak landkaarten in het voorblad zitten. Ik hou ervan en probeer zo de hoofdpersonages te volgen. In dit deel zit een landkaart van Het Continent, net als in de andere delen. Echter........het merendeel van dit boek is men op reis, is men niet op Het Continent en en wordt er in verschillende Eilanden voet op aarde gezet zonder dat ik een clou heb waar het gezelschap zich bevindt.
Over de aanschaf van andere delen moet ik echt goed nadenken, zeker als het deze kant op blijft gaan. Jammer.