Lezersrecensie
Ongeloofwaardig verhaal
Deze roman is opgedeeld in vier delen, die resp. spelen in 1970 in kunstenaarssociëteit De Kring, in 1988 – 1992 over de acties van Greenpeace met betrekking tot het broeikaseffect, in 2018 – 2019 en tot slot in 2051. Ik vond de indeling van de hoofdstukken wel grappig en uitnodigen tot verder lezen: Het begin van het begin, Het einde van het begin, Het begin van het einde, Het einde van het einde.
De hoofdpersonen zijn Ernest Schwarz, een womanizer met een enorme geldingsdrang, beweert 1000 vrouwen te hebben gehad. Componeert conceptuele muziek en heeft o.a. succes met de Applaussymfonie. Zijn vriend Adam, een postmoderne monnik, die zijn eigen seksualiteit ontkent en dweept met Schopenhauer. Pauline Berg, een sopraan van 22 jaar, die op dezelfde dag met beide vrienden naar bed gaat en zwanger raakt van Quinta. Zij trouwt met Ernest en ze scheiden als hij verliefd wordt op een andere vrouw. Ze speelt daarna nog wel een belangrijke rol in het verhaal.
Quinta is op haar 15e vrijwilligster bij Greenpeace samen met vriendje Roderik.
Zij is klimaat-activiste en vraagt Greta Thunberg haar op te volgen als ze zichzelf te oud vindt worden voor die acties.
Waarom de schrijver de klimaat-problematiek in het boek verwerkt is mij niet helemaal duidelijk.
Is het omdat dit momenteel erg actueel is? Voor mij speelt de muziek een grotere rol in dit verhaal. De karakters van de hoofdpersonen worden nauwelijks uitgediept.
Er worden bekende personen, al dan niet met hun echte naam, soms letterlijk aangehaald. Hoewel de schrijver in het boek beweert dat dit allemaal mag in een roman, vind ik het niet passen als die mensen geen kans op een weerwoord hebben. De schrijver lijkt enorm trots te zijn op zichzelf, zie mij eens een wijsheid bezitten! Hij maakt weer een eigen verhaal van de Ontdekking van de hemel van Harry Mulisch en van Eten, bidden en beminnen van Elizabeth Gilbert.
De ontmoetingen met verschillende grootheden uit de politiek komen mij heel onwaarschijnlijk over. Ook vond ik de vele pagina's in het Engels of Duits irritant. Hoe verder ik las hoe meer het verhaal me tegen ging staan. Het slot van het boek is helemaal treurig.
De hoofdpersonen zijn Ernest Schwarz, een womanizer met een enorme geldingsdrang, beweert 1000 vrouwen te hebben gehad. Componeert conceptuele muziek en heeft o.a. succes met de Applaussymfonie. Zijn vriend Adam, een postmoderne monnik, die zijn eigen seksualiteit ontkent en dweept met Schopenhauer. Pauline Berg, een sopraan van 22 jaar, die op dezelfde dag met beide vrienden naar bed gaat en zwanger raakt van Quinta. Zij trouwt met Ernest en ze scheiden als hij verliefd wordt op een andere vrouw. Ze speelt daarna nog wel een belangrijke rol in het verhaal.
Quinta is op haar 15e vrijwilligster bij Greenpeace samen met vriendje Roderik.
Zij is klimaat-activiste en vraagt Greta Thunberg haar op te volgen als ze zichzelf te oud vindt worden voor die acties.
Waarom de schrijver de klimaat-problematiek in het boek verwerkt is mij niet helemaal duidelijk.
Is het omdat dit momenteel erg actueel is? Voor mij speelt de muziek een grotere rol in dit verhaal. De karakters van de hoofdpersonen worden nauwelijks uitgediept.
Er worden bekende personen, al dan niet met hun echte naam, soms letterlijk aangehaald. Hoewel de schrijver in het boek beweert dat dit allemaal mag in een roman, vind ik het niet passen als die mensen geen kans op een weerwoord hebben. De schrijver lijkt enorm trots te zijn op zichzelf, zie mij eens een wijsheid bezitten! Hij maakt weer een eigen verhaal van de Ontdekking van de hemel van Harry Mulisch en van Eten, bidden en beminnen van Elizabeth Gilbert.
De ontmoetingen met verschillende grootheden uit de politiek komen mij heel onwaarschijnlijk over. Ook vond ik de vele pagina's in het Engels of Duits irritant. Hoe verder ik las hoe meer het verhaal me tegen ging staan. Het slot van het boek is helemaal treurig.
1
Reageer op deze recensie