Weerloos wrede meisjes

Omdat een galerie in Toronto een overzichtstentoonstelling van haar schilderijen presenteert, keert Elaine terug naar Toronto. Daar heeft zij geleerd wat 'een meisje zijn' is omdat zij voorheen met haar ouders en haar oudere broer door Canada trok zodat haar vader, een entomoloog, veldwerk kon verrichten.
Vanaf haar achtste vestigt de familie zich in Toronto waar haar vader een aanstelling aan de universiteit heeft. Alleen in de zomer trekt de familie nog allerlei 'plagen' achterna.

Voor Elaine is Toronto een nieuwe wereld waar ze voor het eerst vriendinnetjes maakt. Die vriendschap wordt tot in detail beschreven. Meer nog, wat het betekent voor Elaine. En dat is totale verwarring, aanpassen, niet-begrijpen en zich laten koeioneren zonder dat in te zien tot het moment dat ze erachter komt dat ze 'nee' kan zeggen, maar daarvoor heeft ze eerst een hallucinante, nabij religieuze ervaring als gevolg van bijna bevriezing moeten ondergaan.

Het is een geweldig geschreven roman waardoor ik er volledig 'in' kwam te zitten en daardoor werd het lezen ook een uiterst naargeestige en ongemakkelijke ervaring.

Er zit een moment van loutering en begrip in, maar daarvoor heeft Elaine een half leven nodig gehad en de lezer 476 pagina's.

Aanrader voor wie meent 'Ach, het zijn kinderen'