Lezersrecensie
Op zoek naar ...
Merel Disselkoen heeft al meer dan veertig keer gereisd naar Zuid-Afrika. Net zoals in haar debuut 'Witkind' neemt ze de lezer mee met haar nieuw boek 'De belofte' naar Kraalwater in Zuid-Afrika.
Halina is een succesvolle auteur die heel wat best-sellers op haar naam staan heeft. Alleen krijgt ze van de uitgever niet de kans om een boek te schrijven die zij alleen schrijft zonder dat de uitgever zich bemoeit hoe het verhaal moet verlopen of eindigen. Ze besluit om een manuscript te schrijven over haar leven dat alleen bestemd is voor haar dochter.
Halina woont samen met haar tienerdochter Mia. Haar grote liefde heeft haar destijds verlaten toen Mia nog maar pas geboren was. Samen hebben ze het goed, ze hebben een sterke band. Buurman Damen houdt een oogje in het zeil en helpt hen wanneer er mannenhanden nodig zijn. Nu Mia ouder is stelt ze zich vragen wie eigenlijk haar vader is. Haar mama slaagt erin om telkens van onderwerp te veranderen als Mia ernaar vraagt. Wanneer Halina plots ongeneeslijk ziek wordt, vraagt ze haar dochter om haar manuscript te voltooien. Jaren later heeft Mia de kracht om de belofte, die ze op haar moeders sterfbed gedaan heeft, waar te maken. Ze gaat op zoek naar haar vader. Het spoor leidt haar naar Afrika waar ze in een levensgevaarlijke situatie terechtkomt.
Merel Disselkoen heeft een heel mooie beeldige schrijfstijl. Het boek ademt als het ware Afrika uit. De lezer krijgt het gevoel dat je samen met Mia in Afrika op stap ben.
Delen van het manuscript worden afgewisseld met het verhaal en vormen samen één mooi geheel.
De gevoelens van Mia worden heel goed verwoord. Je voelt het verdriet, de machteloosheid, de frustraties en de woede van Mia. Je zou het kind zomaar in jouw armen sluiten om haar te troosten en te helpen.
De nodige spanning wordt in het verhaal opgedreven. Zal Mia haar vader wel vinden is de vraag die de lezer het ganse verhaal bezig houdt. En dan als je denkt dat we d'er bijna zijn, krijgt het verhaal een totaal onverwachte plotwending.
'De belofte' is een spannende roman die zowel thriller- als romanlezers kunnen bekoren. Ik heb alvast genoten!
Halina is een succesvolle auteur die heel wat best-sellers op haar naam staan heeft. Alleen krijgt ze van de uitgever niet de kans om een boek te schrijven die zij alleen schrijft zonder dat de uitgever zich bemoeit hoe het verhaal moet verlopen of eindigen. Ze besluit om een manuscript te schrijven over haar leven dat alleen bestemd is voor haar dochter.
Halina woont samen met haar tienerdochter Mia. Haar grote liefde heeft haar destijds verlaten toen Mia nog maar pas geboren was. Samen hebben ze het goed, ze hebben een sterke band. Buurman Damen houdt een oogje in het zeil en helpt hen wanneer er mannenhanden nodig zijn. Nu Mia ouder is stelt ze zich vragen wie eigenlijk haar vader is. Haar mama slaagt erin om telkens van onderwerp te veranderen als Mia ernaar vraagt. Wanneer Halina plots ongeneeslijk ziek wordt, vraagt ze haar dochter om haar manuscript te voltooien. Jaren later heeft Mia de kracht om de belofte, die ze op haar moeders sterfbed gedaan heeft, waar te maken. Ze gaat op zoek naar haar vader. Het spoor leidt haar naar Afrika waar ze in een levensgevaarlijke situatie terechtkomt.
Merel Disselkoen heeft een heel mooie beeldige schrijfstijl. Het boek ademt als het ware Afrika uit. De lezer krijgt het gevoel dat je samen met Mia in Afrika op stap ben.
Delen van het manuscript worden afgewisseld met het verhaal en vormen samen één mooi geheel.
De gevoelens van Mia worden heel goed verwoord. Je voelt het verdriet, de machteloosheid, de frustraties en de woede van Mia. Je zou het kind zomaar in jouw armen sluiten om haar te troosten en te helpen.
De nodige spanning wordt in het verhaal opgedreven. Zal Mia haar vader wel vinden is de vraag die de lezer het ganse verhaal bezig houdt. En dan als je denkt dat we d'er bijna zijn, krijgt het verhaal een totaal onverwachte plotwending.
'De belofte' is een spannende roman die zowel thriller- als romanlezers kunnen bekoren. Ik heb alvast genoten!
2
Reageer op deze recensie