Lezersrecensie
Op zoek naar Dalia's roots
‘De Bloemendochters’ geschreven door Tessa Collins is het eerste deel van een serie rond vijf vrouwen in de bloei van hun leven.
Dalia groeide op bij haar grootouders op het prachtige landgoed Blooming Hall in Cornwall. Samen met haar vier nichtjes beleefde ze daar tijdens de vele zomers de tijd van hun leven.
Dalia heeft nooit haar moeder gekend, ze stierf bij de bevalling. Wie haar vader is, weet ze niet. Als ze oma ernaar vraagt, krijgt ze maar geen antwoord. Wanneer oma plotseling overlijdt komen de vrouwen op het landgoed samen om alles te regelen. In oma’s bureau ontdekken ze een brief die van Dalia’s vader afkomstig is. Dalia is heel nieuwsgierig naar haar vader en wil hem vinden. Haar zoektocht leidt naar Mexico. Zal ze daar haar vader vinden? Waarom heeft haar oma nooit over haar vader verteld? Talloze vragen die Dalia zich stelt tijdens haar zoektocht naar haar roots.
Door de overheersende roze kleuren valt het boek wel op. Mooie bloemen sieren de cover. De bloemen en het eiland doen je aan een romantisch verhaal denken. Het geeft me een instant-geluksgevoel.
In het begin vond ik het verhaal moeilijk te lezen. We leren alle familieleden kennen en dat bracht soms wel de nodige verwarring. Gelukkig staat er een lijstje van de stamboom van de familie in het begin van het boek zodat het toch wel wat overzichtelijk werd. Eenmaal het verhaal van Dalia begon, las het boek als een trein. Heden en verleden wisselen elkaar af. Zo volgen we niet alleen Dalia maar stappen we ook in de voetsporen van haar moeder Camelia. Door het verleden begrijpen we meer wat er destijds gebeurde.
Tessa Collins heeft met ‘De bloemendochters’ een prachtig verhaal neergepend. Je voelt als het ware net als Dalia de drang om te zoeken naar haar roots. Het doet je beseffen dat in de huidige wereld heel wat kinderen één of beide ouders niet kennen alleen al door de verschrikkingen van de oorlog.
Tessa Collins laat ons proeven van het leven in Mexico. Het eten, de Maya-cultuur, de verschillende plaatsen worden zo mooi beschreven dat ik geprikkeld werd om ze op internet te zoeken. Een reis naar Mexico begint al te lonken.
Het einde van 'De Bloemendochters' klinkt veelbelovend, de auteur prikkelt ons met een mooie cliffhanger. Ik kijk al uit naar het tweede deel van deze serie en ben dus heel nieuwsgierig wat voor geheimen oma nog heeft meegenomen in haar graf.
‘De bloemendochters’ is een roman waarin op zoek gaan naar je roots, vriendschap, liefde en familie centraal staan. Ik heb genoten van dit prachtig verhaal en kijk al vol verlangen uit naar de volgende delen.
Dalia groeide op bij haar grootouders op het prachtige landgoed Blooming Hall in Cornwall. Samen met haar vier nichtjes beleefde ze daar tijdens de vele zomers de tijd van hun leven.
Dalia heeft nooit haar moeder gekend, ze stierf bij de bevalling. Wie haar vader is, weet ze niet. Als ze oma ernaar vraagt, krijgt ze maar geen antwoord. Wanneer oma plotseling overlijdt komen de vrouwen op het landgoed samen om alles te regelen. In oma’s bureau ontdekken ze een brief die van Dalia’s vader afkomstig is. Dalia is heel nieuwsgierig naar haar vader en wil hem vinden. Haar zoektocht leidt naar Mexico. Zal ze daar haar vader vinden? Waarom heeft haar oma nooit over haar vader verteld? Talloze vragen die Dalia zich stelt tijdens haar zoektocht naar haar roots.
Door de overheersende roze kleuren valt het boek wel op. Mooie bloemen sieren de cover. De bloemen en het eiland doen je aan een romantisch verhaal denken. Het geeft me een instant-geluksgevoel.
In het begin vond ik het verhaal moeilijk te lezen. We leren alle familieleden kennen en dat bracht soms wel de nodige verwarring. Gelukkig staat er een lijstje van de stamboom van de familie in het begin van het boek zodat het toch wel wat overzichtelijk werd. Eenmaal het verhaal van Dalia begon, las het boek als een trein. Heden en verleden wisselen elkaar af. Zo volgen we niet alleen Dalia maar stappen we ook in de voetsporen van haar moeder Camelia. Door het verleden begrijpen we meer wat er destijds gebeurde.
Tessa Collins heeft met ‘De bloemendochters’ een prachtig verhaal neergepend. Je voelt als het ware net als Dalia de drang om te zoeken naar haar roots. Het doet je beseffen dat in de huidige wereld heel wat kinderen één of beide ouders niet kennen alleen al door de verschrikkingen van de oorlog.
Tessa Collins laat ons proeven van het leven in Mexico. Het eten, de Maya-cultuur, de verschillende plaatsen worden zo mooi beschreven dat ik geprikkeld werd om ze op internet te zoeken. Een reis naar Mexico begint al te lonken.
Het einde van 'De Bloemendochters' klinkt veelbelovend, de auteur prikkelt ons met een mooie cliffhanger. Ik kijk al uit naar het tweede deel van deze serie en ben dus heel nieuwsgierig wat voor geheimen oma nog heeft meegenomen in haar graf.
‘De bloemendochters’ is een roman waarin op zoek gaan naar je roots, vriendschap, liefde en familie centraal staan. Ik heb genoten van dit prachtig verhaal en kijk al vol verlangen uit naar de volgende delen.
1
Reageer op deze recensie