Lezersrecensie
Een thriller om van te smullen
Het thrillerdebuut 'Stilleven' van Marieke Damen was onmiddellijk een schot in de roos. Het boek kreeg verschillende nominaties nl. voor de Hebban debuutprijs, de Hebban thrillerprijs en De Max Bronzen Vleermuis. Uiteindelijk werd het boek toch bekroond met de Thrillzone Award. Haar volgende thrillers 'Onbreekbaar' en 'Het perfecte gezin' vielen bij de lezers goed in de smaak en sleepten ook verschillende nominaties binnen.
Haar nieuwste thriller 'De laatste wens' is net zoals haar voorgaande boeken een psychologische thriller.
Nadja runt samen met haar man Steven een uitvaartonderneming. Samen met hun twee kinderen leven ze heel gelukkig tot wanneer op een avond de politie voor de deur staat. Steven heeft een auto-ongeluk gehad en is dood. Nadja kan het nauwelijks geloven. Haar man legt dagelijks deze rit af, hij zou het zelfs blindelings kunnen doen. Voor de politie is de zaak afgehandeld, het is een ongeval.
Nadja vraagt zich af of haar man een dubbelleven leidde en geheimen had voor haar. Alle scenario's spelen zich in haar hoofd af. Maar dan slaat het noodlot weer toe, één van haar dierbaren overlijdt. Nu is Nadja heel zeker dat er kwaad opzet mee gemoeid is. Er is iemand die haar wil treffen. Zijn Nadja, haar kinderen en haar familie nog wel veilig?...
De cover oogt heel mooi door de blauwe kleur. Je ziet een takje lavendel in een gebroken vaas. Lavendelgeur is rustgevend alleen de de tekst op de cover voorspelt niet veel goeds.
'De laatste wens' wordt grotendeels verteld door Nadja. Af en toe wordt dit onderbroken door het verhaal van Juul die we volgen vanaf 1991. Doordat beide verhaallijnen in de ik-vorm worden geschreven, sta je dichter bij de personages. Hun onmacht, rouw, verdriet komt op die manier des te harder binnen. Je leeft met hen mee, je zou hen willen helpen en troosten.
Door de kleine hoofdstukken slaagt Marieke erin om de spanning geleidelijk aan op te bouwen. Ze dwingt de lezer als het ware om verder te lezen. Je kan nauwelijks stoppen want je wil het einde kennen. En dan sta je versteld omdat het plot heel verrassend is.
'De laatste wens' mag terecht een kanjer van een psychologische thriller genoemd worden. Ik had het gevoel dat ik op een sneltrein zat die niet stopte tot wanneer ik de eindbestemming had gehaald.
Een thriller om van te smullen!
Haar nieuwste thriller 'De laatste wens' is net zoals haar voorgaande boeken een psychologische thriller.
Nadja runt samen met haar man Steven een uitvaartonderneming. Samen met hun twee kinderen leven ze heel gelukkig tot wanneer op een avond de politie voor de deur staat. Steven heeft een auto-ongeluk gehad en is dood. Nadja kan het nauwelijks geloven. Haar man legt dagelijks deze rit af, hij zou het zelfs blindelings kunnen doen. Voor de politie is de zaak afgehandeld, het is een ongeval.
Nadja vraagt zich af of haar man een dubbelleven leidde en geheimen had voor haar. Alle scenario's spelen zich in haar hoofd af. Maar dan slaat het noodlot weer toe, één van haar dierbaren overlijdt. Nu is Nadja heel zeker dat er kwaad opzet mee gemoeid is. Er is iemand die haar wil treffen. Zijn Nadja, haar kinderen en haar familie nog wel veilig?...
De cover oogt heel mooi door de blauwe kleur. Je ziet een takje lavendel in een gebroken vaas. Lavendelgeur is rustgevend alleen de de tekst op de cover voorspelt niet veel goeds.
'De laatste wens' wordt grotendeels verteld door Nadja. Af en toe wordt dit onderbroken door het verhaal van Juul die we volgen vanaf 1991. Doordat beide verhaallijnen in de ik-vorm worden geschreven, sta je dichter bij de personages. Hun onmacht, rouw, verdriet komt op die manier des te harder binnen. Je leeft met hen mee, je zou hen willen helpen en troosten.
Door de kleine hoofdstukken slaagt Marieke erin om de spanning geleidelijk aan op te bouwen. Ze dwingt de lezer als het ware om verder te lezen. Je kan nauwelijks stoppen want je wil het einde kennen. En dan sta je versteld omdat het plot heel verrassend is.
'De laatste wens' mag terecht een kanjer van een psychologische thriller genoemd worden. Ik had het gevoel dat ik op een sneltrein zat die niet stopte tot wanneer ik de eindbestemming had gehaald.
Een thriller om van te smullen!
1
Reageer op deze recensie