Help me : een psychologisch spelletje

Door de verschillende nominaties en prijzen die Ilse Ruijters met haar vorige thrillers behaalde, is ze geen onbekende in het thrillerland. Nadat ik haar vorige boeken verslond, was ik heel benieuwd of ze met 'Help me' terug een kanjer van een thriller zou neerpennen.

'Help me' gaat over de advocate Roosmarijn Weijmer die begaan is met psychiatrische patiënten. Ze is een luisterend oor voor haar patiënten en komt voor hen op. Wanneer ze op een dag na het tanken in een tankstation naar het toilet gaat, ontmoet ze een meisje die prompt een briefje met HELP ME in haar handen duwt. Roosmarijn twijfelt geen moment en gaat het meisje achterna. Wanneer die in een wit bestelbusje wordt geduwd, weet Roosmarijn pertinent zeker dat het meisje gevaar loopt. Haar instinctief gedrag dwingt haar om het meisje te volgen. Helaas beseft Roosmarijn niet dat dit het begin is van een nachtmerrie...

Net zoals haar vorige boeken slaagt Ilse er terug in om de aandacht van de lezer van bij het begin vast te nemen. De aangename schrijfstijl, de korte hoofdstukken dwingen je om verder te lezen, je kan het boek nauwelijks opzij leggen. Je voelt met Roosmarijn mee. Haar emoties, haar machteloosheid, het gevoel dat ze krijgt nu ze aan de andere kant van de tafel in de verhoorkamer zit. Als lezer zou je haar willen helpen, je denkt mee hoe ze uit deze hel nog kan ontsnappen. Iedere keer als je denkt dat je weet hoe het verhaal eigenlijk in elkaar steekt, word je door Ilse terug op het verkeerde been gezet. Het einde is dan ook verrassend.

'Help me' is voor mij een heel geslaagde thriller, een boek vol wendingen die je zenuwen en hersenen op de proef stellen.
Ilse Ruijters speelt als het ware zelf een psychologisch spelletje met haar lezers. Zou dat haar geheim zijn voor haar succesvolle thrillers?