Lezersrecensie
Leven vol leugens
'Zoetwaterparels' is de tweede thriller van de Nederlandse auteur Nico Torrenga.
Robert zijn huwelijk draait al een hele tijd niet meer goed, leugens van zijn vrouw Freija komen naar boven. Alleen zijn liefde voor zijn stiefzoon Mille houdt hem tegen om weg te gaan. Wanneer Robert het huis van zijn tante Ada erft, twijfelt hij geen moment en besluit om een tijdje daar te verblijven. Maar wanneer er plotseling een verbrand lichaam dichtbij zijn verblijf gevonden wordt, verdenkt de politie hem. Zal Robert de waarheid vertellen en zo het contact met Mille verliezen of zal hij zwijgen?
De titel 'Zoetwaterparels' verklapt niet welke genre dit boek is, alleen de tekst onderaan voorspelt niet veel goeds. Na het lezen van het boek zie je dat de titel perfect bij het verhaal past.
Verschillende thema's worden in het boek aangesneden : vriendschap, liefde, bedrog, vertrouwen...
De verschillende karakters worden heel goed uitgewerkt :
Robert denkt dat hij in het begin van zijn huwelijk gelukkig is maar komt later tot besef dat hij eerder de dweil van zijn vrouw is.
Freija is een grote leugenaar en probeer met alles weg te komen. Hoe ze Robert behandelt, doet de lezer toch wel af en toe eens de wenkbrauwen fronsen. Soms wou ik Robert eens goed door elkaar schudden zodat zijn ogen eindelijk zouden geopend worden.
De onvoorwaardelijke vriendschap van Lex wordt mooi in de verf gezet. Robert en Lex waren als kind heel goed bevriend. Na al die jaren ontmoeten ze elkaar terug en het lijkt alsof ze nooit gescheiden geweest zijn. Robert kan terug op Lex vertrouwen, hij steunt zijn vriend door dik en dun.
De nieuwsgierige zonderlinge buurman Gerald die alles in de straat nauwlettend in de gaten houdt. Een man die nogal creepy overkomt en telkens als een duiveltje uit een doosje tevoorschijn komt.
Het verhaal komt in het begin heel traag op gang maar dan wordt het tempo naar het einde toe zo opgedreven dat je eventjes bij de pinken moet blijven. De ene gebeurtenis na de andere volgen elkaar vliegensvlug op.
In het nawoord vertelt Nico ons dat hij in 'Zoetwaterparels' verschillende autobiografische elementen gebruikt waarin je wellicht jezelf herkent. 'Een spiegel verbergt echter niets voor jezelf'
Robert zijn huwelijk draait al een hele tijd niet meer goed, leugens van zijn vrouw Freija komen naar boven. Alleen zijn liefde voor zijn stiefzoon Mille houdt hem tegen om weg te gaan. Wanneer Robert het huis van zijn tante Ada erft, twijfelt hij geen moment en besluit om een tijdje daar te verblijven. Maar wanneer er plotseling een verbrand lichaam dichtbij zijn verblijf gevonden wordt, verdenkt de politie hem. Zal Robert de waarheid vertellen en zo het contact met Mille verliezen of zal hij zwijgen?
De titel 'Zoetwaterparels' verklapt niet welke genre dit boek is, alleen de tekst onderaan voorspelt niet veel goeds. Na het lezen van het boek zie je dat de titel perfect bij het verhaal past.
Verschillende thema's worden in het boek aangesneden : vriendschap, liefde, bedrog, vertrouwen...
De verschillende karakters worden heel goed uitgewerkt :
Robert denkt dat hij in het begin van zijn huwelijk gelukkig is maar komt later tot besef dat hij eerder de dweil van zijn vrouw is.
Freija is een grote leugenaar en probeer met alles weg te komen. Hoe ze Robert behandelt, doet de lezer toch wel af en toe eens de wenkbrauwen fronsen. Soms wou ik Robert eens goed door elkaar schudden zodat zijn ogen eindelijk zouden geopend worden.
De onvoorwaardelijke vriendschap van Lex wordt mooi in de verf gezet. Robert en Lex waren als kind heel goed bevriend. Na al die jaren ontmoeten ze elkaar terug en het lijkt alsof ze nooit gescheiden geweest zijn. Robert kan terug op Lex vertrouwen, hij steunt zijn vriend door dik en dun.
De nieuwsgierige zonderlinge buurman Gerald die alles in de straat nauwlettend in de gaten houdt. Een man die nogal creepy overkomt en telkens als een duiveltje uit een doosje tevoorschijn komt.
Het verhaal komt in het begin heel traag op gang maar dan wordt het tempo naar het einde toe zo opgedreven dat je eventjes bij de pinken moet blijven. De ene gebeurtenis na de andere volgen elkaar vliegensvlug op.
In het nawoord vertelt Nico ons dat hij in 'Zoetwaterparels' verschillende autobiografische elementen gebruikt waarin je wellicht jezelf herkent. 'Een spiegel verbergt echter niets voor jezelf'
1
Reageer op deze recensie